RÜYAMSIN

♾️ RÜYA SOYDAN ♾️

MEDYA : Rüya SOYDAN

😍😍😍

******

İlk bölümle karşınızdayıımmm... 😁

Yorumlarınızı bekliyorum. Sizin düşünceleriniz benim için çok değerli.. ❤️ 😇

###

Keyifli okumalaar... ♾️

💟💟💟💟💟

Bir insanın senden nefret etmesinin asıl nedeni, senin gibi olmak istediği halde asla senin gibi olamayacağını bilmesidir.

💟💟💟💟💟

Hangimizin yok ki muhteşem hataları?

Ya da hangimizin yok yıllar sonra kafasını duvarlara vuracak kadar büyük aptallıkları...

Ya da saçmaladığı anları...

Benimki de aklıma geldi yine.
Gördüm ki hepsi geride kalıyor. Zaman dediğimiz çok muazzam bir şey. Hem alıyor, hem veriyor.
Hem hiç geçmeyecek gibi hissettiriyor, hem de ne kadar uzun zaman oldu dedirtiyor.

Sonra bir bakıyorsun ki hayal ettiğinden çok daha başka bir hayatı yaşıyorsun. Bazen hayalinden de güzel, bazen de hayal bile edemeyeceğin kadar kötüsünü, yaşantının içinde buluyorsun kendini.

Yine bu ve benzer düşüncelerimle birlikte giriş yaptım şu lanet olası okula.

Hayatımda ki bütün kötü anılarımın yaşandığı okula.

Başım yerde bir şekilde yürürken, bir süre sonra ayağıma takılan şeyle birlikte yüz üstü yere düşmem bir oldu. Etraftan duyulan kahkaha seslerini umursamamaya çalışarak, başımı düştüğüm yerden kaldırdım hemen. İp takılmıştı ayağıma. Yine. Ardından da başımı ani çekimle gülen kızlara doğru kaldırdım. Bu kesin onların başının altından çıkmıştı. Her zamanki gibi... Zaten şu an uzakta bir bankta oturmuş, bana bakarak gülüyorlardı, ki bu da benim tahminimi doğruluyordu. Onlarla birlikte bahçede bulunan diğer kişiler de gülmüşlerdi.

Kaşlarımı çatarak yerden kalktım hemen. Ağlamıyordum. Artık umursamayı bırakmıştım. Alışmıştım çünkü. Zaten bu ilk değildi. Daha önce de çeşit çeşit şeyler yapmışlardı. Ve yapmaya da devam ediyorlardı. Hatta daha da devam edeceklerdi. Sırf ben pes edip bu okuldan gideyim diye yapıyorlardı. Ama bu kadar inatçı olacağımı da tahmin etmemişlerdi haliyle. Çünkü ne olursa olsun gitmeyecektim bu okuldan. Kaçmayacak, yüzleşecektim.

Zaten bu ikinci okulumdu. Lisenin ilk iki senesini başka bir okulda geçirmiştim. Ama sonra bir kıza tekme tokat dalınca, kızın suratında kanatmadık yer bırakmayınca atılmıştım o okuldan. Bu benim suçum değildi ki. Ne yani, o da bana sürtük muamelesi yapmasaymış. Evet, sırf biri bana çıkma teklifi etti diye kız da bana demediğini bırakmamıştı. Bende daha fazla dayanamayıp kıza haddini bildirmiştim. Pişman da değilim aslında. İyi ki de yapmışım hatta. Yine olsa yine yaparım..

Meğersem o kız da, bana çıkma teklifi eden çocuğu seviyormuş. Kıskançlık krizi tutmuşta onun için öyle şeyler söylemiş. Ama bu benim hiçte umrumda olmadı açıkçası. Ben duyduklarıma, bana söylenilenlere bakarım. Hem zaten ben alışmıştım öyle çıkma teklifleri falan almaya. İlk aldığım teklif değildi sonuçta. Bu okulda da bayağı teklif aldığım olmuştu çünkü. Ama hiçbirini de kabul etmeyince, onlarda kızlarla beraber benim üzerime gelmeye başladılar. Ee, reddedilmeyi gururlarına yedirememiş olmalılar tabi.