Ο άγγελος

Απαγωγή Άλεξ Ν.ο 4

Max POV

Είναι στο πάτωμα...

Είναι στο πάτωμα αναίσθητη ενώ τα χέρια της είναι δεμένα με αλυσίδες στους τοίχους...

Μόλις συνέλθει...

Μόλις συνέλθει θα πρέπει να την χτυπήσουμε μέχρι να μας πει για τον παππού της.

Είναι τόσο όμορφη γαμώτο...

Η πιο όμορφη κοπέλα που έχω δει.

Δεν θέλω να την χτυπήσω...

Ούτε οι άλλοι.

Δεν θέλω κανένας να της κάνει κακό.

Και... Για αυτό... Θα κάνω το μεγαλύτερο λάθος που έχω κάνει...

Εντάξει... Εντάξει... Έχω κάνει και μεγαλύτερα λάθη.

Όπως το να μπλέξω με την μαφία για παράδειγμα.

Ή που αποφάσισα να φάω πίτσα στις πέντε το πρωί.

Ή να φορέσω κολλητό τζιν.

Στην συμμορία μπήκα επειδή ήμουν τέλειος στους υπολογιστές και σαν χάκερ.

Τώρα... Με ένα πολύ απλό κόλπο έκλεψα μερικά εκατομμύρια τα έβαλα σε ένα λογαριασμό και... Ναι...

Το μόνο που μου έχει μείνει είναι να ξανά απαγάγω την Άλεξ να την κρατήσω όμηρο μου να κλέψω ένα αμάξι και να πάμε μαζί μέχρι... Μια χώρα τέλος πάντων όπου θα είμαι τελείως ασφαλείς.

Ναι... Απαγάγω την Άλεξ για να είμαι σίγουρος ότι η δική της μαφία δεν θα με σκοτώσει αφού θα ξέρουν ότι ίσως το αφεντικό τους να κινδυνεύει.

Και τα εκατομμύρια τα πήρα για να μην με σκοτώσουν οι τύποι από την δική μου μαφία αφού σίγουρα θα θέλουν πίσω τα λεφτά τους και ο μόνος που θα ξέρει του κωδικούς θα είμαι εγώ.

Επίσης λίγα εκατομμύρια δεν πείραξαν ποτέ κανέναν.

Τώρα... Πως θα καταφέρω να κρυφτώ από την Άλεξ για να μην με σκοτώσει εκείνη δεν ξέρω αλλά έχω μερικές πρόχειρες λύσεις στο μυαλό μου.

"Λοιπόν φίλε Μαξ!" Με φωνάζει ο Χάρβεϊ καθώς με πλησιάζει κρατώντας  μια τσάντα.

"Εδώ μέσα έχω σκοινιά ένα μαστίγιο φίμωτρο για να μην αρχίσει να φωνάζει και όλες ένα ρόπαλο μαχαίρι σφυρί βίδες και ένα πριόνι." Λέει και τον κοιτάζω έκπληκτος.

"Και όλα αυτά θα τα χρησιμοποιήσεις πάνω της?" Τον ρωτάω και γελάει.

"Όχι όχι φίλε μου. Θα τα χρησιμοποιήσουμε... Πάνω της." Μου απαντάει και τότε μας πλησιάζει και ο Μάριο κρατώντας ένα κουβά νερό.