Ο άγγελος

Παλιές καλές εποχές

Αλεξάνδρας POV

Είναι αλήθεια ότι ο μεγάλος μου έρωτας είναι ο μεγάλος μαλάκας της παρέας ο Μαξ.

Έχουμε και άλλους δυο μαλάκες τον Μάριο και τον Χάρβεϊ...

Αλλά αυτοί οι δυο τουλάχιστον μεγάλωσαν και ωρίμασαν αυτά τα έξι χρόνια.

Αλλά όχι.

Όχι.

Αν κρίνω από το γεγονός ότι ο αγαπημένος Μαξ ξυπνησε τον μικρό μας ανηψιό τον Αλεξέι... Προκειμένου να παίξουν μαζί ποδοσφαιρακι στο PlayStation αντιλαμβάνομαι οτι ο Μαξ είναι πιο ανώριμος από τον μικρό Αλεξέι.

Παρόλα αυτα...

Είναι πολύ όμορφος.

Ακόμα.

Είναι γλυκουλης...

Αστείος.

Χαριτωμένος...

Και... Ναι όχι δεν θα έλεγα ότι είναι έξυπνος αλλά... Οκέι.

Δεν πειράζει.

Πλέον δεν έχει τόση σημασία το να είσαι έξυπνος αλλά το να έχεις καλή καρδιά.

"Μπορείς να μου πεις γιατί κοιτάζεις τον γιο μου και τον Μαξ με αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη?" Ακουω την Χριστίνα να με ρωτάει βγάζοντας με από τις σκέψεις μου και αμέσως γυρνάω και την κοιτάζω.

"Ε?" Την ρωτάω και γελώντας αφήνει ένα φιλί στο μετωπο μου.

"Είσαι ακόμα ερωτευμένη με αυτόν τον λουμπα?" Με ρωτάει για να με πειράξει και γελώντας αμήχανα δαγκώνω τα χείλη μου.

''Εμ... Κοίτα... Είμαι... Είμαι παντρεμένη γυναίκα πλέον. Και με... Με τον άνδρα μου όπως ξέρεις προσπαθούμε εδώ και πολύ καιρό να κάνουμε παιδάκι. Οπότε... Ότι και να πουμε... Η ότι και να νιώθω... Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει εγώ... Να είμαι σωστή με τον άνδρα μου." Της λέω χωρίς να την κοιτάζω.

"Και ας μην είναι αυτός ιδιαίτερα σωστός." Της λέω και με κοιτάζει με απορία.

"Τι εννοείς?" Με ρωτάει και δαγκώνω τα χείλη μου.

"Αλεξάνδρα..." Με φωνάζει καθώς πιάνει κάπως απότομα το πρόσωπο μου στρέφοντας το βλέμμα μου προς τα εκείνη και με παρατηρεί.

"Έχεις μια μικρή μελανιά στο μάγουλο σου." Λέει τελικά και αμέσως απομακρύνομαι λιγάκι από κοντά της.

"Δεν έχω τίποτα. Απλά δεν πέτυχε το κοντουρινγκ." Της απαντάω εγώ.

"Άλεξ μπορεί να μην είναι ιδιοφυΐα σαν και εσένα... Αλλά δεν είμαι ηλίθια. Επίσης είμαι μητέρα. Ξέρεις πόσο ευκολα χτυπάει ο Αλεξέι και πρέπει να τον κοιτάζω υπερβολικά προσεκτικά για να τον κρατησω ασφαλείς?" Με μαλώνει και δαγκώνω ξανά τα χείλη μου.