Αλεξάνδρας POV
Πριν τέσσερα χρόνια...
"Δεν θα καταλάβω ποτέ την φυσική." Γκρινιάζει ο Μαξ και τον κοιτάζω.
"Έλα τώρα... Δεν είναι και τόσο δύσκολη... Μόνο... Κάποια... Μόνο κάποια σημεία." Του απαντάω και αυτός γνέφει αρνητικά.
"Το ξανά λέω. Δεν θα καταλάβω ποτέ την φυσική. Βασικά δεν καταλαβαίνω καν γιατί κάνουμε φυσική στο σχολείο. Ή μάλλον δεν καταλαβαίνω και το σημαίνει φυσική." Μου λέει και γελάω λιγάκι.
"Λέγεται φυσική επειδή μελετάει τα φαινόμενα της φυσης." Του εξηγώ.
"Ναι... Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω. Αφού είναι nature γιατί την λέμε physics?" Με ρωτάει και γελάω ξανά.
"Γιατί στα ελληνικά nature σημαίνει φύση. Και από εκεί βγαίνει το φυσική. Άρα στα αγγλικά physics." Του εξηγώ.
"Σου έχω πει ποτέ πόσο μισώ το γεγονός ότι όλες οι λέξεις έχουν ελληνική προέλευση? Νιώθω άχρηστος." Μου λέει και γελάω ξανά.
"Αγάπη μου Μαξ είσαι άχρηστος αλλά σε αγαπάω πολύ. Όποτε όλα καλά." Του λέω καθώς τον πλησιάζω ναι ενώνουμε τα χείλη μας.
"Και εγώ σε αγαπάω μωρό μου..." Μου λέει ενώ σιγά σιγά αρχίζει να χαιδεύει τρυφερά τον αυχένα μου και τα μαλλιά μου.
"Για αυτό... Τι θα έλεγες... Να αφήσουμε για λίγο τα βιβλία... Και να περάσουμε τα δύο μας χρόνο μαζί?" Με ρωτάει και χωρίς να το περιμένω αρχίζει να χαιδευει το στήθος μου όμως αμέσως απομακρύνομαι από κοντά του.
"Μαξ! Είμαστε μικροί ακόμα για κάτι τέτοιο!" Του φωνάζω.
"Μα σε λίγες μέρες κλείνω τα δεκαπέντε. Και τα έχουμε τόσους μήνες. Και εσύ σε μερικούς μήνες θα κλεισεις τα δεκαπέντε. Εσύ δεν μου είχες πει ότι όλο σου το σόι το έκανε για πρώτη του φορά στα δεκαπέντε του? Και η μάνα σου και ο πατέρας σου και ο Άρης και γ Χριστίνα. Εσύ γιατί να σπάσεις την οικογενειακή παράδοση?" Με ρωτάει με πείσμα και αγχώνομαι λιγάκι.
"Αρχικά ο Άρης μας είπε στα δεκαπέντε του ότι έκανε σεξ. Δεν μας είπε ότι το έκανε για πρώτη φορά." Του λέω και φαίνεται να εκπλήσσεται.
"Είχε λανθασμένα πρότυπα το αδελφάκι μου." Του εξηγώ και φαίνεται λες και σκέφτεται κάτι που δεν είμαι και πολύ σίγουρη ότι θέλω να μάθω τι.
"Επίσης είμαστε ακόμα δεκατεσσάρων! Και εγώ δεν αισθάνομαι έτοιμη... Ίσως να μην αισθάνομαι έτοιμη ούτε στα δεκαπέντε μου ούτε στα δεκαέξι μου ούτε καν όταν ενηλικιωθω. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν χρονικό όριο. Και... Εγώ... Δεν είμαι ακόμα έτοιμη. Φοβάμαι ότι θέλω ακόμα αρκετό χρόνο. Και... Φοβάμαι πολύ για εκείνη την στιγμή. Οχι... Οχι... Δεν θέλω. Όχι ακόμα τουλάχιστον." Του λέω κάπως λυπημένη και εκείνος χαιδεύει τα μαλλιά μου.
YOU ARE READING
Ο άγγελος
Adventure"Λοιπόν άκου πως έχουν τα πράγματα. Σε απήγαγα. Ενώ σε έχω απαγάγει." Μου λέει και απλά τώρα επιβεβαιώθηκα. Όλοι σε αυτόν τον κόσμο είναι ηλίθιοι. Δεν είμαι εγώ υπερβολικά έξυπνη.
