Ο άγγελος

Κακό προαίσθημα

"Κυρία Χαρίτου είστε υγιέστατη. Και εσείς και το έμβρυο." Μου λέει ο γιατρός χαμογελαστός καθώς μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μου.

"Η μαμά μου? Η μαμά μου είναι καλά?" Τον ρωτάω φοβισμένη και το χαμόγελο σβήνει από το πρόσωπο του.

"Λυπάμαι αλλά δεν γνωρίζω. Δεν είμαι εγώ ο γιατρός της... Ουτε έχω κάποια ενημέρωση... Είναι στο χειρουργείο..." Μου λέει και θέλω να βάλω τα κλάματα.

"Μην το σκέφτεσαι αυτό τώρα. Σκέψου ότι είσαι έγκυος. Στον δευτερο μήνα. Και οι πρώτοι μήνες της εγκυμοσύνης είναι πολύ επικίνδυνο. Και το ψυχολογικό κομμάτι είναι πολύ σημαντικό. Ότι γίνεται... Ότι κανείς... Οτι σκέφτεσαι δεν επηρεάζει μόνο εσένα. Αλλά και το παιδί σου. Πρέπει να μείνεις ψύχραιμη." Μου εξηγεί και τότε χαϊδεύω την κοιλίτσα μου.

Μην ανησυχείς μωράκι μου.

Η μανούλα θα σε προσέχει.

Δεν θα σε χάσω.

Δεν θα σε χάσω και εσένα.

Όμως σου το υπόσχομαι.

Δεν θα ζήσεις άσχημα.

Θα μεγαλώσεις και θα είσαι ευτυχισμένο.

Και δεν θα έχεις μόνο εμένα.

Θα έχεις τον μπαμπά σου... Τους θείους σου... Τις θειες σου...

Τον ξάδελφο σου...

Τον θείο Χάρβεϊ...

Τον νονο (γιατί σίγουρα θα θέλει να γίνει νονός) Μάριο...

Και φυσικά την γιαγιά σου.

Εσυ θα την έχεις την γιαγιά σου.

Δεν θα πεθάνει η μαμά μου.

Η μανούλα μου ζήσει.

Και θα είναι χαρουμενη... Και περήφανη που θα γίνω και εγώ μανούλα.

Θα σε αγαπάει και θα σε προσέχει.

Φοβάμαι λιγάκι βέβαια ότι θα σε κακομάθει αλλά δεν πειράζει

Θα το κάνει από αγάπη...

Και... Και θα προσπαθήσω...

Θα προσπαθήσω να σου κάνω και αδελφάκια.

Για να έχεις παρέα και να μπορείς να παίζεις μαζί του.

Όπως έκανα και εγώ με την αδελφή μου.

Την θεία σου την Χριστίνα...

Και θα σε προστατευω.

Από όλους τους κακους ανθρώπους.