Ο άγγελος

Teen drama αλλά αργότερα

Αλεξάνδρας POV

Έχουν περάσει τρεις μερες.

Εδώ και τρεις μερες ο μαλάκας ο ηλίθιος ο βλάκας ο Μαξ μένει στο σπίτι μας.

Μένει το ίδιο σπίτι όπου ζω και εγώ.

Έτσι ανενόχλητος.

Και τρωει μαζί μας και όλας!

Το κάθαρμα!

Θέλω να του σπάσω όλα του το κόκκαλα!

Να τον χτυπήσω και μετά... Μετά...

Γαμώτο μου.

Μου έλειψε ο μπάσταρδος.

Και ξέρω ότι δεν ήξερε ότι ήμουν εγώ αυτή που απήγαγε και μετά με ξανά απήγαγε για να με σώσει...

Αλλά... Αλλά...

Δεν μου φέρθηκε καλά.

Ουτε τότε ούτε τώρα.

Και αυτό με πληγώνει.

Γιατί... Γιατί εγώ... Τον... Τον αγαπάω.

Στο κάτω κάτω... Είναι η πρώτη μου αγάπη.

Ο πρώτος μου έρωτας.

Δεν ξεχνιέται και τόσο εύκολα.

Τόσες μέρες τον αποφεύγω αφου όλη την ώρα είμαι κλεισμένη στο δωμάτιο μου.

Ουτε στην οικογένεια μου μιλάω πολύ γιατί εκνευρίζομαι που τον αφήνουν να ζει στο σπίτι μας...

Στην μόνη που μιλάω είναι η μικρή μου αδελφή η Αρετή η οποία είναι πέντε χρονών και την κάνω ότι θέλω αφού μου έχει αδυναμία.

Θα έβαζα και τον Γιαννάκη να μου φέρνει ότι θέλω αλλά αυτός είναι ίδιος ο πατέρας μου και με κράζει για τις κακές μου επιλογές σε αυτή την ζωή.

Τι να πω και εγώ.

Ελπίζω για την επόμενη.

Έτσι λέω στην μικρή μου δουλοπάροικο να μου φέρνει φαγητό στο δωμάτιο μου γιατί το να τρώω και να βλέπω τα μουτρα του Μαξ είναι μια εμπειρία που δεν θέλω να ζησω. Ξανά.

Όμως θα την ξανά ζήσω.

Και σήμερα μάλιστα.

Αφου σήμερα έχουμε επισκέπτες.

Και εκλεκτούς επισκέπτες μάλιστα.

Τους άλλους δυο απαγωγείς μου.

Τον Χάρβεϊ και τον Μάριο.

Ο οποίος Χάρβεϊ είναι και ο πατέρας του παιδιού που περιμένει η Χριστίνα.