IM OBSESSED WITH THAT CUTE LITTLE NERD(ON GOING)

CHAPTER 18-GET TOGETHER

IM OBSESSED WITH THAT CUTE LITTLE NERD

CHAPTER 18

"I just wanted to live..what's my purpose in this life..do I even excist to them ..or Im just a material to play with.."saad ko habang lumuluha..

"Anak!! Wag mo kaming iwan!!"sigaw ni mama habang hila hila ni papa na umaagos rin ang luha sakanilang pisngi...

"Bunso!!mahal ka namin"iyak ni kuya..

Ngayong mawawala ako..ngayon ko pa mare realize na may nagmamahal saakin..
pinaligidan ako ng mga nurse at doctor ng nag beep ang aking heart rate ng pababa..

Yung ibang nurse pinipigilan ang pamilya ko..ngnitian ko lang sila..sabay ang pag patak ng luha saaking pisngi..
..don't worry mah..sasamahan ko kayo..mahal ko kayo..saad ko sa isip ko..

"Apo ko yan!!!"sigaw ni lola habang pinipigilan ng mga nurse..

"Parang awa niyo na iligtas niyo ang anak ko"iyak ni mama sa gilid habang nag mamakaawa kay doc..

"Kuya alecs..iiwan niyo na poba ako?"saad ng anak ni kuya na hawak ni kuya sa gilid na lumuluha..

"Kuya alecs..wala ng mag aalaga saakin.."saad niya uli na nag paluha saakin ng bahagya...lumapit siya saakin at hinawakan ang kamay ko..

"K-kuya ..wag mong akong iwan..."iyak niya saakin habang hiniga ang ulo niya sa tiyan ko...makulit nga na bata...

"Im sorry but..he can only live in minutes"saad ni doc habang kausap si papa..

"You can now..say your goodbye.."saad ni doc at umalis kasama ang mga nurse..

nagsilapit naman sila saakin..masaya ako dahil kompleto pamilya namin...kaso malungkot ngalang.
"Anak...Anak salamat,at dumating ka saamin.."iyak ni mama..habang tumabi saakin ang anak ni kuya na humahagulgol na nakayakap saakin..

"K-kuya alecs"iyak niya saakin..kahit kaylan ang cute ng batang ito..

"Mah ..s-sorry dahil naging makulit ako sainyo...pero ngayon wala ng mangungulit sainyo..hehe..magiging only child narin si kuya at wala naring kaaway ..siguro naman..magiging payapa na sa bahay na wala ako... diba sabi niyo nuon di ako importante..."saad ko sakanila..

"Salamat nalang at pinalaki niyo parin ako...salamat sa lahat...wala na kayong papagalitang makulet na anak..."saad ko habang nahihirapan na akong huminga..

"Wag mong sabihin yan anak..b-blessing ka samin sa pamilya...wala ng masayahing bata sa bahay..at wala na ring mga palangiti saamin"iyak ni mama..

"Apo"..bulong ni lola habang umiiyak ...

"Apo ko..bakit sa dinami daming tao bat ikaw pa ang mawawala..."iyak niya ulit na nagpaluha saakin..

"Mahal ko kayong lahat "bulong ko sa mahinang bigkas..Hanggang sa maipikit ko ang mga mata ko..at maubusan na nga hangin sa katawan ko...atleast nakapagpaalam ako ng maayos sa kanila..

"ANAK!!!!"
"Apo!"..!!!apo ko!!!"
"K-kuya a-alecs?"

Mga sigawan nila bago ako maubusan ng lakas....mga huling rinig kong .may humabol pang luhang pumatak sa pisngi ko..sa totoo lang ayaw ko silang makitang malungkot..lalo na si lola dahil mag isa niya nalang....god? Gusto niyo po ba akong mawala?....wala po ba akong kwentang mabuhay?...iiwan ko na po ang pamilya ko

Gusto ko lang naman pong makasama pamilya ko po..god..gusto ko lang naman pong mabuhay...

Lagi nalang poakong mag isa ..lagi ko nalang pong tinatago laaht ng sakit na nararamdaman ko...salamat po sa lahat...iyak ko..
__________