THIEVES / SOPE

Bölüm 22

selam milletss

bu bölümde de geçen bölümde olduğu gibi oy ve yorum sınırı var

+35 oy ve +60 yorum istiyorum, çok mu şey istiyorum 🥺

neyse xjsksıdııeoslwps

iyi okumalar

Min Yoongi 

"Hyung! Hyung!"

Okul bahçesinde göz altı morluklarımla sınıfıma doğru ilerlerken arkamdan gelen Kang-dae nin sesini duyup olduğum yerde durmuş ve ona doğru dönmüştüm.

Gece geç saatlere kadar onun ödevini yapmıştık. Ödev biter bitmez de kendimi eve atmıştım. Kang-dae her ne kadar geç olduğunu, onun evinde kalmamı söylese de dinlememiştim. Sonuçta onda kaldığım Hoseok un kulağına gidebilirdi. Yerin altında kulağı var resmen şerefsizin.

"Efendim?" Yorgun bir tonda konuştuğumda bana gülümsemiş ve elindeki kağıtlarla önümde hafifçe eğilmişti. "Yardımın için sana minnettarım. Sen olmasan bu ödevi asla yetiştiremezdim hyung." Tekrar doğrulup yüzüme bakmıştı. "Çıkışta beni bekle, seni yemeğe götüreceğim. Yardımının karşılığı olarak."

"Gerek yok, bunu bir karşılığı olsun diye yapmadım." Dediğimde başını olumlu anlamda sallamıştı. "Biliyorum, ama yine de kendimi kötü hissederim. O yüzden çıkışta beni bekle."

Ondan kolayca kurtulamayacağımı anladığımda başımı yavaşça olumlu anlamda sallamıştım. "Pekala, çıkışta görüşürüz."

"Görüşürüz hyung." Kocaman gülümseyerek konuşup yanımdan ayrıldığında iç çekip tekrar arkamı dönmüş ve sınıfıma ilerlemeye devam etmiştim. Vardığımda ise direkt olarak boş bir sıraya yerleşip çantamı omzumdan indirmiş ve hocayı beklemeye başlamıştım. O sırada ise gelen bildirim sesiyle çantamı açıp içinden telefonumu almıştım.

Taehyung
Hyung, çıkışta direkt olarak eve gitmemiz gerekiyor. Jungkook ve Hoseok bize geleceklermiş.

Hyungie~
Neden?

Taehyung
Bilmem, Jungkook bir şey söylemedi.

Hyungie~
Pfft, tamam.

~~~

"Onunla yemeğe mi gitmemi istiyorsun?"

Okul çıkışı Gyo yu yakalayıp arka bahçeye çekmiş ve benim yerime Kang-dae ile yemeğe gitmesi için ikna etmeye çalışıyordum. Sonuçta çocuğa söz vermiştim. Ama şuan daha önemli bir işim vardı. Taehyung dan hemen sonra Hoseok bana mesaj atarak bir şey konuşacağını söylemişti.

"Evet Gyo, lütfen. Ondan haz etmediğini biliyorum ama benim için yapsan? Hem yemekler bedavaya gelecek, hım?"
Ben konuşurken o kollarını göğsünde bağlamış tek kaşını kaldırarak bana bakıyordu.

"Bilemiyorum hyung, bu işten benim çıkarım ne olacak?" Dediğinde ise sinirle kaşlarımı çatmıştım. "Bedava yemek yiyeceksin işte, daha ne istiyorsun?"

"Hadi ama hyung, o çocuğa katlanmak çok zor. Hele ki birlikte yemeğe gitmek." Kusar gibi yaptığında gözlerimi devirmiştim.

"Abart istersen." Deyip kafasına yavaşça vurduğumda dudak büzüp vurduğum yeri okşamıştı. "İyi be tamam. Bak hyung sırf sen istedin diye o aptala katlanacağım. Değerini bil yani."