THIEVES / SOPE

Bölüm 24

selam bebekler

hayat nassı gidio

benim bok gibi tm

oy sınırı +40 ve yorum ise +60

keşke bunu söylemek zorunda kalmasam fakat aksi halde emeğimin hakkını alamıyorum 🥲🥲🥺

anyway

iyi okumalar 😚

Min Yoongi 

"Hadi ama Yoonie, adam seni vurmak üzereydi."

"Evet? Bu onu öldürmen gerektiği anlamına gelmiyor. Bilmem farkında mısın ama adamı öldürdün Hoseok! Ne yapacaksın şimdi?! Seni hapse atacaklar!"

Hoseok adamı vurduktan hemen sonra apar topar otelden çıkmıştık ve oradan epey uzak olan Hoseok un evine gelmiştik. Plan hiç olması gerektiği gibi gitmemişti. Üstelik... Hoseok katil olmuştu. Gözlerimin önünde adamı öldürmüştü. Şuan ise Taehyung, Jungkook ve Mia nın önünde tartışıyorduk.

"Ben onu vurmasaydım o seni vuracaktı diyorum, neden anlamıyorsun?!" Bu sefer o sesini yükselttiğinde biraz korkmuştum açıkçası. Hatta ben artık Hoseok dan korkuyordum. Adamı vurduğu anda gözlerinde gördüğüm ifade daha önce Hoseok da görmediğim bir ifadeydi.

"Katil oldun Hoseok, katil! Ayağına falan sıkabilirdin!"

"O an düşünemedim tamam mı!" Sinirli bir şekilde tekrar karşılık verdiğinde aynı şekilde ben de sinirle boynumdaki tasmayı çıkarıp bir köşeye atmıştım.

"Ne olacak şimdi? Senin yaptığını öğrendiklerinde hapse gireceksin." Titreyen sesimle konuştuğumda iç çekmişti.

"Bir sik olmaz, ilk kez yaptığım bir şey değil." Dediğinde benimle birlikte Taehyung da gözlerini kocaman açmıştı. Mia ve Jungkook ise tepkisiz kalmışlardı.

"Bir dakika... ne dedin sen az önce?" Tek kaşımı kaldırarak tamamen Hoseok a dönmüştüm. "Daha önce de birini öldürdün mü?" Sorduğum soruya başını olumlu anlamda sallayarak cevap verdiğinde ise neye uğradığımı şaşırarak bir süre sessiz kalarak onun yüzüne bakmıştım.

Meğerse ben Hoseok u hiç tanıyamamışım... birini öldürdüğünü bu kadar rahat söyleyebilir miydi ki bir insan, ya da Hoseok her zaman bu kadar duygusuzdu da benim gözlerim mi aşktan kör olmuştu?

"Bitti Hoseok." Yutkunarak konuştuğumda kaşlarını çatmıştı. "Ne saçmalıyorsun sen?"

"Saçmaladığım bir şey yok, ayrılıyorum senden." Dediğimde ise birkaç adım atarak yanıma gelmiş ve kolumu tutmuştu. "Şuan feci derecede saçmalıyorsun. Ayrılmamız için gerekli bir sebep yok ortada."

Sinirle kolumu geri çekerek ondan kurtarmış ve yüzüne bakmıştım. "Sebep yok mu?" Gülmüştüm. "Şu haline bak! İnsanları öldürüp üstüne önemsiz bir şeymiş gibi konuşuyorsun!"

"Onları gereksiz yere öldürmedim, kendimce haklı sebeplerim vardı!"

"Bitti dedim Hoseok." Cümlemi tekrarlayıp Hoseok un yanından geçip gideceğim sırada beni kolumdan tekrar yakalayıp durdurmuştu. "Pişman olacağın şeyler yapıyorsun." İfadesiz bir şekilde konuştuğunda aynı şekilde yüzüne bakmıştım. "En azından doğru bir şey yapıyorum." Kolumu tekrar çekip Taehyung a bakmıştım.