Gale
NAGISING AKO NG seven am at agad na naligo at nagbihis, kinuha ko na ang bag ko at lumabas nang kwarto, paglabas ko nakita ko si Kali at Hunter.Kali smiled. "Let's go? Nasa sasakyan na sila."
I smiled back and nod.
It was a Mini bus again just like what we used in our first mission, pagpasok ko my eyes immediately landed to Kade, nakaupo siya sa gitnang bahagi nang Bus, he's looking at me softly like he wanted to talked to me pero hindi ko yun pinansin at agad na nag iwas nang tingin dumeretso ako nang upo sa pinakadulo nang bus, kung saan prenteng nakaupo si Ivy at mukhang tulog na.
I put my bag under my sit at kumuha nang maiksing kumot sa bag ko. I cover my self with the thin blanket dahil nilalamig ako.
Sinandal ko ang ulo ko sa upuan at tumingin sa labas nararamdaman ko ang mata ni Kade na nakatingin lang sakin, nararamdaman kong gusto niya akong kausapin pero hindi ko siya binabalingan nang tingin, gusto kong malaman niya na masama ang loob ko sa Kanya.
I took a deep breath and closed my eyes. The sun kissed my face from outside the window it felt good since the aircon from the bus is cold. The sun makes me feel comfortable and sleepy, I suddenly wanted to hug Kade just like before. I miss his comfort so much, with that I hug myself and hide my face in the blanket so he won't see my tears.
I was closing my eyes the whole ride but I couldn't sleep and the ride took almost four hours. When the bus stop I slowly open my eyes and fix myself. I woke Ivy up naimpungatan pa siya, nauna nang lumabas sila Kali sumunod naman si Ivy, bumaba na ang lahat maliban nalang samin ni Kade, hindi ko alam kong anong ginagawa niya pero nakatayo lang siya na para bang hinihintay ako.
Derederetso lang akong naglakad palabas at nilagpasan siya I didn't even bother looking at him, muntik na akong mapahinto when I felt a pinch in my heart mariin akong napapikit, kunti nalang bibigay na ako. Hindi ko matiis na nasasaktan ko siya dahil lang sa hindi ko pagpansin pero tinatagan ko ang loob ko at pilit na inignora.
Nakababa na ako at sumalubong sakin si Sunny na nakangiti. "Okay ka lang ba?" Tanong niya.
Tumango lang ako at ngitian sila, alam kong kahit hindi ko sabihin alam naman nila ang totoo.
Kapagkuwan ay napatingin ako sa paligid, namangha ako sa ganda nang dagat kulay berde yun at napakaputi at linis nang buhangin kumikinang ang tubig sa sobrang ganda parang ang sarap maligo pero nagtataka ako kung bakit parang wala namang palasyo dito.
As if on cue may biglang lumutang na malaking submarine na puro salamin.
"Serenity City is in the bottom of the ocean, we have to ride a submarine." Kade said, napansin niya sigurong nagtataka ako. Hindi ako umimik o tumingin sa kanya alam kong nakatingin siya sakin. Sigurado naman akong alam na nang Fates ang tungkol dun kaya alam kong ako ang kinakausap niya.
May bumabang anim na Guardian Soldier mula sa submarine upang salubungin kami at magbigay galang sa mga kasama ko lalong lalo na kay Kade.
Iniabot sakin nang isang Guardian Soldier ang kamay niya para alalayan, tiningnan ko siya at nginitian nang tipid, pero nagulat ako dahil hindi ko paman tinatanggap ang kamay nang Guardian Soldier ay may humablot na sa kamay ko at marahan akong hinila.
Napatingin ako kay Kade madilim ang mukha niyang nakatingin sa Sundalo nararamdamang ko rin na naiinis siya. Napatingin ako sa kamay namin, gusto kung ngumiti sobrang na miss ko ang simpling hawak niya.
Nang makarating kami sa loob ay nakatingin lahat nang Fates samin, agad kong hinablot ang kamay ko mula sa pagkakahawak ni Kade at deritsong umupo sa tabi ni Ivy, ayokong tumabi sa iba dahil alam kong makakadistorbo lang ako sa kanila lalo na't palagi nilang kalambingan ang mga Lúthien nila, hindi ko akalain na maiingit ako sa kanila.
BINABASA MO ANG
ENCHANTRESS: The Tale Of The Fallen Kingdom
FantasiaWARNING: MATURE CONTENT |R18| ----- Francine Nightingale Queenzell was born in a mortal realm far from where she really belongs, she grew up normal like any other kids her age but then everything ended about her being normal when she discov...