ENCHANTRESS: The Tale Of The Fallen Kingdom

CELESTIAL 33

Gale

  
       THE MOMENT I OPEN my eyes, I am in a different place like in a different time. I feel dizzy and weird everything is a bit blurry but it was enough for me to see.

I am in a hallway. If I'm not mistaken this looks like a palace but I'm not sure what palace is this, this isn't in Fermenos this place is not familiar.

Napalingon ako nang may narinig akong mga yabag sa kaliwang bahagi nang pasilyo, may isang tagasilbi na naglalakad sa dereksyon ko kasama ang dalawang kawal ngunit sinalubong siya nang isang babae, the woman has Red hair, Amber eyes, pale skin and innocent face, she's beautiful and she's wearing a royal wardrobe which means she's a royalty but she's not familiar.

The made bow their head as well as the guards to show their respect. "Princess Amara." The servant greeted while still bowing her head.

Nanlaki ang mata ko, Amara! She's my mom's adoptive older sister. And then I remember I was in the falls of past and truth, and this... this is the past the past that I wanted to know.

Agad akong lumapit sa kanila pero hindi nila ako nakikita.

"Ako na ang gagawa nang kape para sa Mahal na Hari at Reyna." Magalang na sabi ni prinsesa Amara habang Mabait na ngumiti.

"Sigurado po kayo Mahal na prinsesa?" Alangang tanong nang tagasilbi.

"Oo, Sige na Maaari na kayong umalis."

Tumango lang ang tagasilbi at ang mga kawal.

Agad namang naglakad ang prinsesa kaya sinusundan ko lang siya, hanggang sa Makarating kami sa kusina nang palasyo.

Nung una ay pinagmamasdan ko lamang siya sa paggawa nang Kape napaka pino nang galaw niya pero nagulat ako nang may kunin siyang maliit na boteng itim mula sa bulsa niya at pinatak yun sa dalawang tasang may lamang kape at pagkatapos ay sinugatang niya ang daliri at pinatak ulit ang dugo sa dalawang tasa.

Nanlalaki ang Mata ko nang umusok yun nang kulay itim, isang lason at tiyak kong napakatapang nang lason na yun.

Nagtaas baba ang dibdib kong sinundan siya dala ang dalawang tasa nang Kape, pinipilit kong abutin ang tasa pero tumatagos lang ako, gusto ko siyang pigilan pero wala akong magawa.

Hanggang sa huminto siya sa isang malaking double wooden door, inayos Niya ang ngiti niya bago pumasok.

Nakaramdam ako nang galit, hindi maganda ang pakiramdam ko dito.

Sinunsan ko siya sa loob  at halos manlambot ang tuhod ko nang makita ang Lolo at Lola ko na nakahandusay, nangingitim ang balat at wala nang buhay katabi nila ang mga tasang wala nang laman, nasa tabi si Amara at Umiiyak ngunit ramdam ko ang kasiyahan niya.

Pakiramdam ko ay nanginig ako sa galit, sinubukan ko siyang saktan pero walang nangyayari para lang akong isang hangin.

Biglang nagbago ang paligid nasa isang malawak na Garden ako.

Napalingon ako nang may narinig akong malakas na humagolgol . Agad akong tumakbo at hinanap ang boses.

Nang marating ko ang pinagmulan nang boses, hindi ko mapigilang umiyak naginginig ang kamay ko.

I saw my Mom, but she's crying so hard, parang hindi ako makahinga nang makita ko si Amara sa Kandungan niya na naliligo sa sariling dugo, may hawak na espada si Mom na punong puno nang dugo.

Agad akong lumapit sa kanila at napaluhod.

My Mom keeps on crying so hard while mumbling something. "Why?...why did you kill them?"