mercy

12

Anne

Ik haal Nadia en Marleen binnen in het appartement. Martijn en ik hebben een paar maanden geleden voor een huis geboden en dat bod is gekeurd. Dus dit betekent dat als Martijn terug in Nederland is we het huis op onze naam gaan zetten en de sleutels krijgen. Dat is het echt officieel voor ons en kunnen we het inrichten. We hoeven niet niet veel te verbouwen, dus dat is echt helemaal geweldig. Martijn wil er zo snel mogelijk in als we de sleutels hebben. Dit is echt weer een volgende stap in onze relatie. Het huis is echt heel groot. Misschien te groot voor ons tweeën maar we hebben het gekocht voor gezinsuitbreiding. Dat was de bedoeling om het te kopen. Ik geef Nadia en Marleen een knuffel. Nadia is al een paar weken zwanger en langzaam komt haar buikje ook meer naar voren. Het is wel schattig, ik ben echt vooral blij voor hen. Hun worden ouders. Maar terug naar het huis. We gaan langs de Ikea en andere soort woonwinkels voor nieuwe meubels. Tijn is z'n meubels helemaal zat en ik vindt sommige meubels echt spuug lelijk die hij heeft. Het enige wat ik niet mag inrichten is z'n studio. Dat wilt hij echt niet, ik mag er zelfs niet aan zitten, stel je voor dat er dingen kapot gaan. Ik ben benieuwd hoe dat gaat zijn met de verhuizing.

(Link voor jou storysbylil https://www.funda.nl/koop/amstelveen/huis-41273628-amsteldijk-noord-53/ )

We lopen met z'n drieën door de Ikea en van de makelaar mogen we vanmiddag ook kijken. Martijn en ik werden beide heel verliefd op het huis. "Ik heb het nog nooit gezien! Ik ben echt excited!" Zegt Marleen enthousiast. Ik glimlach breed, ik weet wat het huis allemaal heeft maar dat ga ik nog niet zeggen. "Donkere meubels, de vloer in het huis vinden we ook echt lelijk. Dat willen we vervangen," zeg ik en ze knikken. "Foto's?" Vraagt Nadia en ik knik. Ik wil wel dat Martijn eens is met de meubels die ik leuk vindt. Hij had één eis, eigenlijk twee; functioneel en donkere tinten. "Jullie hebben toch ook een soort kelder?" Vraagt Marleen. Ik had hun wel verteld een beetje over ons huis. "Jaa, met een binnenzwembad, sauna en jacuzzi," glimlach ik. "Elk feest is bij jullie thuis," lacht Nadia en ik grinnik. "Ik wil in dat huis wonen, kan ik logeren?" Vraagt Marleen lachend. "We hebben nu nog plek zat. Maar er komt een studio/kantoor, chill/logeer ruimte voor artiesten en dergelijk. Slaapkamers overhouden voor eventuele gezinsuitbreiding," glimlach ik bij dat laatste. "Poeh," mompelt Marleen en ik grinnik. "Ik weet zeker dat het echt mooi wat, en de voortuin betreft.. Martijn wil meer ruimte voor auto's," lach ik en rol met m'n ogen. "Jongens," mompelt Nadia. "Echt zo. Altijd auto's," lach ik en ze slaat een arm om me heen.

Ik struin door de Ikea en Tijn wil een donkere keuken, hij vond de lichte keuken niks en ik ben het op zich wel met hem eens, ook voor het eerst dat we ergens meteen over eens waren. Ik ben een persoon van veel licht en hij van donker, lekkere combinatie ook. Ik heb al besloten dat de slaapkamer van ons lekker licht word zodat dat echt je stekkie is om je terug te trekken van je zelf. Hij was er mee eens, ik was zo blij dat hij het prima vond.

Dus er moet nog veel gebeuren en Nadia houd elk ding van een baby of kinder kamer vast en ik schud m'n hoofd lachend. Nee die baby fever is zwaar aanwezig bij haar, natuurlijk hun moeten nog een hele kamer in elkaar gaan zetten voor de kleine. "Hebben jullie überhaupt wel ruimte voor een baby?" Vraag ik en ze knikt. "Ons huis is groot genoeg, maar als we nog eentje willen dan moeten we wel echt verhuizen," zegt ze zacht. Ik grinnik, tuurlijk Tijn en ik konden hier blijven wonen totdat we ook een kindje kregen maar het heeft nauwelijks ruimte voor een buitenspeelplaats. Nu is er ruimte zat om lekker buiten te spelen en het is gewoon beter.