MartijnIk kijk naar Anna en ik glimlach. We hebben een barbecue bij Juriaan en Ward. Het is heerlijk lente weer en Nadia en Louis hebben hun kleine man ook meegenomen en iedereen houd hem vast. Ik ben de tweede in het team en vriendengroep die vader wordt. Louis loopt met Nick naar de jongens toe. Hij kan al schaterlachen en het is zo cute. Nadia en Anna praten gezellig met z'n tweeën. Anne is hoogzwanger en kan dus echt ieder moment bevallen.
"Geen verjaardagsfeest?" Vraagt Menno teleurgesteld. Ik doe altijd een verjaardagsfeest maar nu met de kleine opkomst heb ik dat voor dit jaar afgezegd. "Nope. Anna kan ieder moment bevallen," zeg ik en ik haal m'n schouders op. "Daarom wil ik het niet," zeg ik duidelijk en ze knikken. Ze vinden het jammer maar dat maakt me op dit moment niet veel uit, ik bedoel ik wordt vader over een paar dagen. Het is een prachtige 11 mei en ze hadden uitgerekend dat de baby op 10 á 11 mei geboren zou worden maar dat kan nog twee weken maximaal uitlopen. Anna is op dit moment een beetje klaar met de zwangerschap dus ik hoop het niet voor der. De kleine man wil nog graag iets langer bij mama zitten. Iedereen om ons heen weet het dat het een jongetje is wat we verwachten en ik vind het onwijs leuk. Ook al dacht ik dat het instantie een meisje was, maar m'n gevoel bleek helemaal fout te zijn. Eigenlijk maakt het me niet heel veel uit wat voor geslacht het is, ik vindt het meer belangrijk dat het gezond is.
"Tijn," hoor ik en draai me om, ik zie Anna vermoeid kijken en ik sla m'n armen om haar heen. "Wat is er?" Vraag ik zacht en ze zucht. "Ik ben gewoon moe, ik wil slapen," zegt ze en ik druk een kus op haar voorhoofd. "Nog heel even," fluister ik en ze loopt weer van me weg. "Wat is er?" Vraagt Juriaan. "Ze is moe, dus we gaan zo," leg ik uit en hij knikt. Ik heb m'n cola op en ik groet de jongens. "Lieverd kom je," zeg ik en ze glimlacht klein. "M'n schoenen liggen daar," zucht ze en ik pak ze. Ik doe haar schoenen aan en ik hoor de tweeling en Menno lachen. "Couple goals," zegt Juriaan. Ik kijk ze aan en Ward grinnikt. "Helemaal niet," mauwt Anna en ik glimlach. "Kijk hoe schattig dit is dan," zegt Nadia en glimlacht. "Helemaal niet," mokt ze en ik kijk haar aan. "Je bent prachtig schatje," zeg ik en ze slaat haar armen over elkaar. "Grappig," mokt ze en ik druk een kus op haar wang. "Nou kom op," zeg ik en help haar opstaan. Ja die dikke buik zit in de weg voor haar om op te staan. "Bye iedereeen. Dankjewel!" Groet ik iedereen en ze zwaaien allemaal nog. "Moet ik straks het bad klaar zetten?" Stel ik voor.
Als ze hele erge weeën heeft dan gaat ze in bad om de pijn een beetje tegen te gaan, ik vindt het heel moeilijk om het aan te zien omdat ik niks kan doen om het te verhelpen, ik kan alleen dingen doen om het haar zo min mogelijk pijn te laten voelen en lief en zorgzaam zijn. Dat is het enige wat ik kan doen. De vrouw dit veel meer dan ik zelf doe. Ik heb al respect voor vrouwen maar nu nog meer, een hele baby baren die dan op de wereld komt. Echt waar zonder vrouwen waren wij mannen er ook niet.
Als we thuis komen gaat ze op de bank slapen en ik lig naast haar. Ze wilt graag dat ik bij haar lig en ik vindt het ook wel fijn. Soms voel ik de kleine man schoppen en dan wrijf ik over haar buik om een soort van contact te maken. Vandaag is weer zo'n dag en ik druk een kus op haar wang, ze slaapt in m'n armen en ik snap het wel. "Ik hou van je," zeg ik en kijk intussen een serie op Netflix.
Ik heb eten besteld en het komt over een paar minuten aan en ik probeer mezelf eruit te helpen zonder Anna wakker te maken en ik glimlach, het lukt en loop naar de deur als hij belt. Ik doe hem open en bedank de persoon, ik geef hem het bedrag en loop terug naar de keuken. "Hmmm," hoor ik iemand mompelen en ik glimlach. Ik kom naar de woonkamer en ik zie Anna zittend op de bank. "Goed geslapen schat?" Vraag ik en ze knikt instemmend. "Sorry dat ik eerder weg wou, ik had jouw ook wat moeten gunnen," zegt ze zacht en ik haal m'n schouders op. "Jawel, vrienden zien is ook belangrijk," zegt ze en ik kijk haar aan. "Als ik weg ben ga je ineens bevallen zeker. Nee Anna," zeg ik beslist en ze glimlacht klein. "Oke," zegt ze zacht en ze gaat tegen me aanliggen. "Wat was je aan het kijken?" Vraagt ze en ik kijk haar aan. "Inspiratie voor de een liedje, pressure," zeg ik en ze kijkt me aan. "Hoelang ben je daar wel niet mee bezig," zegt ze en ik rol met m'n ogen. "Ik wil het perfect hebben," zeg ik en ze grinnikt. "Dus Ares," eindig ik m'n verhaal en ze knikt. "Met pizza oh my god," lacht ze en ik haal m'n schouders op. "De kleine hoeft niet alleen maar pizza te eten," zucht ze. "Echt wel," grijns ik en ze geeft me een duwtje.
"Dan pak je toch iets gezonds," zeg ik schouder ophalend, ik had zin in iets makkelijks. "Nee laat maar," zegt ze en pakt al een pizza punt. Wat een top vrouw toch ook. Ik glimlach en ik zet Ares weer op en ik ga meer naar achteren zitten. M'n arm om Anne heen en ze legt mn hand op haar buik en ik voel de kleine man hevig schoppen. "Waarom kom je er gewoon niet uit!" Zeg ik en ze grinnikt. "Je doet mama nog es pijn," zeg ik met een pruillip en ze schud haar hoofd. "Het is alleen, je voelt het," zegt ze en wrijft over m'n wang. "Je hele kamer is al helemaal klaar, we zijn er helemaal klaar voor, dus je mag gerust nu komen hoor," zeg ik en tik op die buik. "Maar ik snap je wel, lekker warm bij mama," zeg ik glimlachend en ze grinnikt.
JE LEEST
mercy
FanfictionJe gaat een kijkje krijgen in de relatie van Anna en Martijn, die al vijf jaar gelukkig samen zijn en samen de wereld rondreizen. Anna is al een hele tijd aan het hinten op een huwelijk naar Martijn maar hij lijkt niks te merken. Zo nog meer avontur...