(Wattpadde Alev adındaki ilk kitaptır.)
Çok zeki ve çalışkan olan Alev'in elde ettiği başarılar herkes tarafından fark edilmişti. Yıllar önce öğretmenleri onun ne kadar iyi yerlere gelebileceğini öngörmüştü.
Burslu olarak yurt dışına okumaya giden...
Cengiz bildiklerini tekrar etmek için "Alper'le ilgili ne biliyoruz?" dedi.
"Alanında en iyi mühendislerden biri. İkizi var sadece. Ailesiyle yaşıyor. Tayfaya ve ailesine çok düşkün. Duygularını yeri geldiğinde fazlasıyla belli eden biri. Ve bir yıl önceki mesajlarda Alev'e Açelya'yı sevdiğini söylüyor."~Duru
"Ailesine bir şey yapmayacağız değil mi, reis?"~Aybike
"Şuanlık ailesine lüzum yok. Daha iyi bir fikrim var benim."~Cengiz
"Reis?"~İlker
Cengiz sırıtarak arkasına yaslandı. Gözlerini herkesin üzerinde tek tek gezdirdi.
"Bir erkek, sevdiği kıza açılma cesaretini en yakın arkadaşı sayesinde bulmuşken, en yakın arkadaşı ilişkilerini daha başlamadan bitirirse nolur?"~Cengiz
"En yakın arkadaşıyla ilişkisi de bitmiş olur."~Kadir
Herkes keyifle gülmeye başladı.
"O zaman hedefimiz Alper değil, Açelya."~Aslı
Alev'in anlatımıyla
Erkenden uyandım. Hazır hastaneye öğlen gidecekken abimlerle vakit geçirmek istiyordum. Bir süredir sporu aksatıyordum ama zamanım olmuyordu. Şimdi de abimlerle vakit geçirmek varken kendime zaman ayıramazdım. Rutin işlerimi yaptıktan sonra hazırlandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağı indim. Telefonumdan hareketli şarkı açtım. Kahvaltı hazırlamaya başladım. Tayfanın olduğu gruba mesaj attım.
Abim geldi. Kahvaltı hazırlıyorum.
Egemen: Bu saatte kim mesaj attı?
Ben 🤚
Uyan artık.
Egemen: He..
Aleyna: Geliyoruz, canımın içi.
Biricik: Ekmek var mı?
Var ama simite hayır demem.
Alper: Bizim toplantımız var. Ona yetişmemiz gerekiyor. Kusura bakma.
Peki, kolay gelsin.
Mesajlardan çıktım. Moralim bozulmuştu. Yapmadığım bir şey yüzünden suçlanıyordum. Aynı ifadeyle kahvaltıyı hazırladım. Sofrayı bahçeye kurdum. Herkes yavaş yavaş gelmiş, annemler uyanmıştı. Abim Efe'yle oynuyordu. Sofraya oturduk.
Bol sohbetli kahvaltımız bitmişti. Annem Efe'yi servise bindirmeyi bahane ederek bizi tayfayla baş başa bıraktı. Abim arkasına yaslandı. Çayından aldığı yudumun ardından bardağı masaya bıraktı.
