Sakinleşmeye çalışıyordum. Gördüklerimin gerçek olmaması canımı çok yakmıştı. Oysa ne çok isterdim abimin yaşıyor olmasını..
Saatlerdir ilaç yüzünden uyuyordum. Uyandığımdan beri ise kalbimdeki ağrıyla baş etmeye çalışıyordum. Aklıma Efe geldi. Hızla yerimde doğruldum. Cenk başımda bekliyordu.
"Dur! Napıyorsun?"
"Efe. Efe'yi okuldan almadım. Hava karardı, kim bilir saat kaç. Meraktan ölmüşlerdir. Uyku benim neyime-..."
"Alev, bir sakin ol. Melih Efe'yi okuldan aldı. Eve götürdü. Şuan da Goncaların yanında zaten. Annen seni aradığında açtım, nöbete kaldığını söyledim."
"Teşekkür ederim.."
Yüzümü sertçe sıvazladım. Ellerimi yüzümden saçlarıma kaydırdım. Saçlarımın arasından geçirip saçlarımda sabitledim.
"Psikologla görüşmelisin. Halüsinasyon gördün, ciddi sorunlarla karşılaşabilirsin."
"Sen de biliyorsun ki uykusuzluğun üçüncü gününde bu görülmesi olası bir durum."
Onaylamayan bakışlarının hedefi oldum.
"Hadi aşağı inelim. Yemek ye, kendine gel."
"Yemek yemek istemiyorum."
"Ama yemelisin."
Ofladım. Naz yapıyor gibi olmamak için ayağa kalktım. Topuklu ayakkabılarımı ayağıma geçirip odadaki banyoya girdim. Yüzümü yıkadım. Ellerimi tarak gibi kullanarak saçlarımı düzelttim. Aşağı indik.
*****
Eve gidersem soru soracakları için eve gitmedim. Acile geçtim. Acil bugün çok sakindi. Biz de Cenk'le oturup sohbet ediyorduk. Telefonum çaldı. Gonca görüntülü arıyordu. Bir sorun mu var diye düşünsem de sorun olsa görüntülü aramayacağı için rahatlamıştım. Açtım.
Gonca arıyor...
"Gonca?"
"Alev, bak yanımda kim var!"
Gonca gülümseyerek telefonu salonda gezdirdi. Kuzeni gelmişti. Kuzeni ve annesi gülümseyerek el salladılar.
Tebessümle "Hoşgeldiniz." dedim.
Gonca ekranı kendisine çevirdi. Çok mutlu gözüküyordu.
Gülerek "Gözün aydın." dedim.
Güldü.
"Aydı gerçekten."
Yüzü ciddi bir ifade aldı.
"Bu arada direk aradım ama müsait miydin?"
Başımı salladım. Arka kamerayı açıp acili üstün körü çektim.
"Acil boş bugün."
Gülerek "İyi iyi." dedi.
"Görüşürüz o zaman."
"Görüşürüz canımın içi."
Tebessümle telefonu kapattım.
*****
Öğlen olmuştu. Dün hastaneden sabaha karşı gelmiştim. Dilara'ya gidip biraz onunla vakit geçirmiştim. Eve gidince de kahvaltı hazırlayıp Goncalarla kahvaltı yapmıştım. Şimdi de beni hangara çağırdıklarına dair attığı mesaja geldiğimi söyleyerek geri dönmüştüm. Hangara gittim. Kapıyı anahtarımla açtım. İçeri girdim. Herkes buradaydı. Sadece Gonca yoktu. O da kendi gelmek istememişti, kuzeniyle kalacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alev
General Fiction(Wattpadde Alev adındaki ilk kitaptır.) Çok zeki ve çalışkan olan Alev'in elde ettiği başarılar herkes tarafından fark edilmişti. Yıllar önce öğretmenleri onun ne kadar iyi yerlere gelebileceğini öngörmüştü. Burslu olarak yurt dışına okumaya giden...
