Yazarın anlatımıyla
"Anne! Efe! Duman var! Alev! İhsan amca!"
Gonca bağırırken aynı zamanda Efe'nin odasına koşmuştu. Efe'yi hızla sarstı. Efe gözlerini korkuyla açtı.
"Anne-..."
"Efe, hemen evden çık!"
Gonca koşarak Efe'nin odasından çıktı. İhsan ve Akgül de odalarından çıkmıştı. Akgül Efe'yi aşağı indirirken İhsan ve Gonca ikizlerin odasına girmişti. İkisi hızla ikizleri kucakladı. Seri adımlarla aşağı indiler. İkisi de hızla evden çıkmıştı.
Simay arabasına yaslanmıştı. Kollarını göğsünde birleştirmiş yanan evi seyrediyordu. Bitti dedi. Benden babamı çalan kimse olmayacak artık.
Bütün mahalleli toplanmış yanan evi izliyordu. Gonca ağlayan ikizleri susturamıyordu. Açelya ve Deren ona yardım ediyordu. Aleyna Efe'ye sarılmıştı. Akgül telaşla etraftaki kalabalığa bakındı.
"Alev yok."
Barlas Akgül'ün yanına geldi.
"Ne demek yok?"
Akgül yeni fark ettiği şeyle çığlık atar gibi "Alev yok!" dedi.
Barlas eve doğru adım atınca Ceyhun ve Egemen onu tuttu.
"Bırakın! Bırakın lan!"
Ceyhun ve Egemen onu tutmakta zorluk çekince Buğra da yardıma gelmişti. Ev cayır cayır yanıyordu. Alev'in camında küçük bir hareketlilik gördüler.
"Alev orada! Niye çıkmıyor?! Ceyhun, bir şey söyle! Küs o bana! Söyle çıksın oradan! Yanıyor! Ev yanıyor, Buğra! Ateşin içinde kaldı! Egemen, yardım et! Lan yardım edin lan! Canım yanıyor, yardım edin! Alev'im alevler içinde kaldı, yardım edin! İtfaiyeyi çağırın! Oğlum, bırakın lan! Yüreğim yanıyor lan, bırak!"
Barlas'ın gözünden yaşlar süzülüyor, çırpınıyordu.
"Ceyhun, kuzenin yanıyor! Bıraksana lan beni!"
Akgül bayılmıştı. Gonca ikizlere, Aleyna Efe'ye sarılarak; kızlar eve bakarak ağlıyordu.
"Lan canım yanıyor, bırak! Yanıyorum bırak!"
Barlas onu tutanların elinden kurtulmuş, yanan eve girmişti. Haber Cengizlerin mahallesine kadar yayılmıştı. Barlas içeri girdiğinde Cengiz sokağın başında belirmişti. Koşarak yanan eve gittiler.
Yüksek sesle "Alev nerede?" dedi.
İhsan titreyen sesiyle "İçeride." dedi.
Cengiz fısıldar gibi "Na-nasıl içeride?" dedi.
Eve doğru attığı adımdan sonra Funda Cengiz'in koluna sarılmıştı. Cengiz endişeli gözlerle evi seyrediyordu. İçi yanıyordu, korkuyordu. Evin kundaklandığı çok açıktı. Ev tahta da olsa bu kadar zamanda bu kadar yanması normal değildi. Aradan neredeyse beş dakika geçmişti. Ama ne Barlas, ne de Alev dışarı çıkmamıştı. Kapı kilitliydi ve Barlas ister istemez dumandan etkilenmiş, kapıyı açamamıştı. Ama son kalan gücünü kullanana dek pes etmemeye yeminli gibi alevlerin arasında kapıyı zorlamaya devam ediyordu. Alev'in ise bilinci çoktan kapanmıştı.
"Si-simay."
Gonca'nın aklına yeni gelen isim onu endişelendirmişti.
"Simay! Simay da yok! O da içeride!"
Simay rahat bir tavırla "Buradayım. Korkma." dedi.
Gonca ikizleri kızlara bırakıp koşarak Simay'a sarıldı. Onu sevmese de korkmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alev
General Fiction(Wattpadde Alev adındaki ilk kitaptır.) Çok zeki ve çalışkan olan Alev'in elde ettiği başarılar herkes tarafından fark edilmişti. Yıllar önce öğretmenleri onun ne kadar iyi yerlere gelebileceğini öngörmüştü. Burslu olarak yurt dışına okumaya giden...
