Cengiz biraz daha sakinleşince oturduğumuz kayalıktan kalktım. Kalkması için elimi uzattım. Gülerek elimi tuttu. Ayağa kalkınca elimi geri çektim. Kafeye geri yürüdük. Üstümde hala bir yorgunluk vardı. Artık durup dururken uykum geliyordu.
"Sen iyi misin?"
"Bu aralar uyku düzenim bozuldu. Zamansız uykum geliyor."
Başını salladı. Kafeye girdiğimizde Dilara'yı bulamadık. Garsona sorduk. Yarım saat önce çıktığını söyledi. Mesaj attım.
Dilara
Neredesin?
Evdeyim.
"Evdeymiş."
"Alev, bize gelir misin? Benim Dilara'yla konuşmam lazım ama nasıl konuşacağımı bilmiyorum. İşin yoksa tabi.."
"Gelirim. Zaten izin aldım. Bugün boşum."
Arabasına bindik. Cengiz'lerin evine girdik. Dilara'ya seslendik. Dilara ses vermiyordu. Bahçede oturduğunu gördük. Yanına gittik. Boş sandalyelerden birine oturdum.
"Ben bize portakal suyu getireyim."
Cengiz ve durup dururken hizmet etmek.. Daha saçma bir ikili duymamıştım. Belki Dilara'ya olan mahcubiyetinden böyle davranıyordur. Her şeyin altında bir şey arama, Alev!
Bugüne kadar başıma gelenleri düşündüm sırayla. İlk Meral'in çevirdiği bir işi duymuştuk. Ama onunla uğraşacak hiç zamanım olmamıştı. Acaba o ne çeviriyor olabilirdi? Mahalle sorunları vardı bir de. Tayfayla olanlar, hastane, Dilara... Bir türlü ilgilenememiştim onlarla.
Buğra ve Alper olayını unutmamak lazım. Biri bizimle sağlam uğraşıyordu ama kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Cengizden şüphelenmiştim ama bir insan tek ailem dediği kişinin hasta olduğunu öğrense bunlarla uğraşamazdı.
Yahu, adam daha yeni öğrendi. Önceden yapmış olabilir.
Böyle düşününce de Cengiz'in hareketleri geliyor aklıma. Bu fikir daha mantıklı geliyor. Aslında elimdeki tek şüpheli olan Cengiz bunu yapmış ola-...
"Alev?"
Cengiz'e baktım. Ne ara gelmişti bu? Gülümsedi.
"İyi misin?"
"Evet. Dalmışım."
"Biliyorum." dedi kendi kendine mırıldanır gibi.
Önüme koyduğu portakal suyundan büyük bir yudum aldım. Portakal suyunu her içişimde Cengiz'in bana bakması rahatsız ediciydi. Dilara sessizliği bozdu.
"Alev, biliyor musun? Bizim çaprazımızdaki ev boşalmış."
"O zaten boş değil miydi?"
"Boştu ama tadilat yapılıyordu. Sahibi artık birine vermek istiyormuş."
Başımı salladım. Bu sefer Cengiz konuştu.
"Eve bakmak istersen sahibiyle görüşürüm."
"Teşekkürler. Taşınmayı düşünmüyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alev
Ficción General(Wattpadde Alev adındaki ilk kitaptır.) Çok zeki ve çalışkan olan Alev'in elde ettiği başarılar herkes tarafından fark edilmişti. Yıllar önce öğretmenleri onun ne kadar iyi yerlere gelebileceğini öngörmüştü. Burslu olarak yurt dışına okumaya giden...
