Alev | 62. Bölüm

1.6K 132 1.1K
                                    

"Bugün amcam yanıma geldi."

Anında kaşlarını çattı.

"Ne?"

Boğazımı temizledim. Yüzümü ifadesiz tutuyordum. Sakin sakin anlatmaya başladım.

"Beni hastaneden aramışlardı ya, hastaya baktıktan sonra od-..."

Ayağa kalktı. Amcamla aralarındaki mevzu onun gözünü döndürüyordu. Abim olan Barın gidiyor; komutan olan, sert, öfkesini göstermekten çekinmeyen abim geliyordu. Bağırıyordu.

"O herifle mi konuştun?"

İfademi hiç bozmadım. Sakince anlatmaya çalıştım.

"Benimle konuşmak için beklemiş. O yüzden-..."

"Alev, ne anlatıyorsun sen?!"

Gonca yumuşak bir tonda "Barın, bağırma. Anlatıyor işte." dedi.

Annemin gözleri dolmuştu. Abim elini sertçe saçlarından geçirdi. Merdivenlerden gelen sesten Efe'nin yanımıza geldiğini anlamıştım. Kapının eşiğinde durdu. Göz göze geldik.

Uyarmak için "Abi, Efe." dedim.

Yıllar önce olanlar tekrar tekrar gözünün önüne gelmiş gibiydi. Belki de söylediklerimi duymamıştı. Sert adımlarla bir ileri bir geri gidip geliyordu.

"Ne dedi sana?!"

"Bağırma. İkizler uyuyor. Ayrıca Efe bizi izliyor."

Ses tonunu kontrol edemeyen haliyle "Alev, ne dedi sana?!" dedi.

Gonca tekrar yumuşak bir sesle "Barın." dedi.

"Alev, sana söylüyorum!"

Kapı çaldı. Annem bakmak için yanımızdan ayrıldı. Ben hala ifadesizliğimi, sakinliğini koruyordum.

"Seni merak etmiş. Nasıl-..."

İçeri giren tayfa abimin sinirli halini görünce kapıda durmuştu.

"Delirtmesin beni! O zaman merak etmiş mi nasılız diye?!"

"Sakin olur musun?"

"Kuzen?"~Ceyhun

"Ne söyledi sana, Alev?!"

Telefonum çaldı. Sehpadan telefonumu aldım. Abim hala bağırıyordu.

"Abi, bir dakika. Hastaneden arıyorlar."

Abim beni duymuyordu. Kendi kendine sinirle söyleniyordu.

"Çok umrundayız çünkü herifin!"

Ofladım. Telefonumla mutfağa girdim. Barlas ve Meral dışında herkes buradaydı. Aleyna, Buğra ve Açelya yanıma geldi. Telefonu açtım.

Alp arıyor...

"Alev, 103 numaranın durumu kötüleşiyor. Bugünün nöbetçisi benim. Müdahalede bulundum ama senin bakman daha iyi olur. Ameliyat gerekli gibi."

"Geliyorum."

"Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattım.

"Alev, noluyor?"~Buğra

"Amcam geldi. Konuştuk... Neyse, sonra konuşuruz. Benim hastaneye geçmem lazım."

AlevHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin