PARANOYA

Direnmek

Hani ansızın gözlerin yanmaya başlar, içinde acı kokan bir zehir aktığını hissedersin ya..

İşte bence dünyadaki en kötü zaman dilimi bu. Ağlamak istersin, fakat gözyaşlarının yanaklarından süzülmemesi için elinden geleni yaparsın. Boğazın düğüm düğüm olur, yüzün kırmızı rengine bürünür ve alt dudağın titrer. En önemlisi de; acıyı her hücrende hissedersin.

Aslında ağlamaya direnmemizin tek sebebi güçsüz görünmemek isteyişimizdir. Çünkü çoğumuz ağlamayı güçsüzlük olarak görürüz. Ben de öyleyim. Özellikle birinin yanında ağlamayı küçüklük olarak görenlerdenim. Bu yüzden kendimizle ağlamamak için bir savaş veririz, ve genelde bu savaşı kazanırız. Ağlamayız. Tersine yüzümüze zoraki bir gülücük yapıştırıp dolaşma potansiyeline sahibiz. Çünkü güçlüyüz, hem de aklımızın alamayacağı derecede. O kadar acı çekmemize rağmen gülümseyebiliyor, mutlu taklidi yapabiliyoruz. Bir nevi hayata karşı direniyoruz aslında. Hayat acımasız ve bizi sömürmekten zevk alıyor. Fakat biz buna izin vermiyoruz. Acı çekiyoruz evet ama bunu etrafımıza yansıtmıyoruz. Böylelikle hayatın zalim oyunlarından birini en azından kazanabiliyoruz.

-Arkadaslar geciktigi icin uzgunum, tam hersey duzeldi yb yazabilirim diyorum bu sefer baska aksakliklar cikiyor. Simdi de evin interneti bozuk. Ben de kendi paketimden kullaniyorum fakat o da bitmek uzere. Bu yuzden buraya yazdiklarimi defterime karaliyorum ne yazik ki.. Ama evin interneti geldiginde soz veriyorum telafi bolumleri yayinlanacaktir. xoxo