PARANOYA

"Biz" olsaydık...

Şu sıralar sürekli dinlediğim şarkılardan bir tanesini multimediaya koydum. Onun eşliğinde okuyabilirsiniz.
David Guetta-Titanium

Sabahın keskin ayazında sahile gidiyorum. Denizden gelen dalgaların sesleri eşliğinde oturuyorum bir banka. Aklımda yine sen varsın. Maziye bakıyorum. Yüreğime söz geçiremiyorum. Canım daha çok yanıyor. Saatlerce öyle oturuyorum. Hava soğuyor, ama çok tuhaf bir şekilde soğuğu hissedemiyorum. Üşümüyorum. Aksine soğuğu iliklerime kadar hissetmek iyi geliyor. Sonra ayağa kalkıyorum. Tekrar yürümeye başlıyorum. Düşüncelerime odaklanıyorum. Senden önce nasıl biri olduğumu anımsamaya çalışıyorum. Sahi adam, ben senden önce nasıldım?
Bu sorunun cevabını lanet girsin ki hatırlamıyorum. Sanki ben senden önce hiç yoktum. Tenha bir sokak gibiydim. Senden önceki hayatıma dair hiçbir şey anımsamıyorum. Sen hep yanımdaymışsın gibi geliyor. Ellerimi her tuttuğunda, gözlerimiz her buluştuğunda içimi o çocuksu sevinç kaplıyor. Ama sen ne zaman başkasına dokunsan, o çocuksu sevinç yerini kahpe bir hüzüne bırakıyor. Bir yanım yarım kalmış gibi hissediyorum. Ama eskiden öyle olmazdı. Çünkü hisleri olmayan biriydim. Hiçbir zaman ne mutluluğu, ne de hüzünü tam anlamıyla yaşadım. Ama sen adam, sen ikisini de aynı anda yaşatmayı başardın bana. Yüzümü güldürürken ağlatmayı başardın. Sen beni çok değiştirdin adam, koca bir hiçim oysa ki ben. Sahi adam, sen bunu nasıl başardın? Sırlarının ardına saklanmış, içinde kopan çığlıklarla ayakta durmaya çalışan biriyim. Sen kimsin ki? Benim hayatıma neden,nereden girdin?
Böyle düşünürken gözlerimden sıcak sıvının süzüldüğünün farkına varamadım. Evet, sıcak sıvı diyorum. Çünkü ağlamayı kendime yediremiyorum. Ağlamak, güçsüzler içindir kanısındayım. Ama ben güçsüz değilim. Sevdiğim adam dahilinde kimseye ihtiyaç duymayan kendi halinde bir kızım. Çünkü birine muhtaç olmak, küçüklüktür. Bu da başka bir düşüncem. Her geçen gün biraz daha eksiliyorum, biraz daha canım yanıyor. Onsuzluk biraz daha koyuyor gün geçtikçe. Peki ona sahip olsaydım.. Evet, sevdiğim adama sahip olsaydım nasıl olurdu? O ve ben.. Tam anlamıyla "biz"olabilir miydik? O benim ona verdiğim değerin yarısını bana verebilir miydi? Peki, herşeye rağmen aramızdaki tüm engellere karşı koyabilir miydik? Sevgimiz, herşeyi aşmaya yeter miydi? İşte önemli olan bu soruların cevabı benim için. Ama ne yazık ki, hala bu soruların cevabını bilmiyorum ...