PARANOYA

Teşekkürler..

Şu ana kadar Paranoyayı takip eden, ilgi gösteren herkese cok tesekkür ederim.

Paranoya benim yaşadıklarımdan, hislerimden oluşuyordu. Her satırına kendimden bir parça katmıştım. Benim iç dünyamı okudunuz bir nevi aslında.

Sadece finali yaşamadım, final bölümünde anlattığım hiçbir şey benim hayatımda yer almadı. Kendime zarar verdim evet, ama hiçbir zaman tam anlamıyla sonumu getireceğimi düşünmedim. Buradaki benliğimi öldürdüm sadece, satırlardan oluşan benliğim hüsranla öldü...

Gerçek hayatta elime jileti alıp bileklerime bastıracak cesarete sahip olmadım hiçbir zaman, canımı acıtan, beni yıllardır çöktüren çok şey var. Bunlara son vermek her ne kadar cazip olsada intihara kalkışmayacağımdan emin olabilirsiniz.

Paranoya mutlu bir sonla bitemezdi, bitmemeliydi. Her bölümü acı ve hüsran kokan bir hikayeye yakışan tek son buydu bence.

Bu bir hikaye değildi, burada anlatılanlar hayal ürünü değildi. Tamamen benliğimden oluşan, beni özetleyen satırları okudunuz hep.

Çok yazarım, yazmak benim için bir hayat biçimidir. Bu yazıları insanlar okusun, beğensin istedim hep. O amaçla Wattpad'i açtım ve bu hikayeyi yazdım.

Umarım amacıma ulaşmış, hikayem size az da olsa birşeyler katmıştır. Umarım yaşadıklarımın herhangi birinde kendinizi bulmuşsunuzdur.

Hepinize teşekkür ederim, umarım yüzünüz bu hikayenin aksine hep güler, mutlu olacağınız birşeyler olur hayatınızda..

Sağlıcakla, mutlulukla kalın...