Sia-Chandelier eşliğinde dinlemeniz önerilir.
"Yazmak sanatı, hayatı incelemekle kazanılır. -Amiel Suche"
Çok beğendiğim sözlerden biridir bu. Gerçekten çok doğru söylemiş Amiel Suche, çünkü birşeyleri yaşamadan kalemi eline alamazsın. Kaliteli bir yazı ortaya çıkarmak için şahsi duygularınla bütünleştirmelisin kelimeleri; her harfe hislerini katmalısın. Bence başarılı bir yazar, yazılarına mutlaka hayatından birşeyler katmalıdır. Kendi benliğinden uzaklaşmamalıdır, okuyucuyla kendi iç dünyasını tanıştırmalıdır. Yazmak sanatını kaliteli yapan bir özelliktir bu.
Neyse, uzatmadan yeni bölüme geçiyorum. Umarım beğenirsiniz, ama doğruyu söylemem gerekirse benim pek içime sinmedi. Hadi hayırlısı.
Bazen acıların seni esir aldığını hissedersin. Hislerin, düşüncelerin, bedenin artık acı denen bu duygudan ibarettir, geriye kalan kavramların hayatında pek bir önemi kalmamıştır. Acı hepsini sömürmüştür.
Acımasız bir duygudur acı, insanı kahreder. İnsanı her gün biraz daha bitirir, insan gün geçtikçe biraz daha eksilir bu duygu yüzünden.
Gecenin loş ışığında, ağlamaktan şişmiş gözlerle telefonun başında çaresiz bir şekilde insanı beklemeye mahkûm eder bu duygu.
Seni, kimseye gösteremediğin; iç dünyandan oluşan buzdan duvarlarının arkasında tutsak eder, o duvarların arkasında gün geçtikçe biraz daha çürürsün.
Acının büyüğü küçüğü yoktur. Her yaşta, her anda acı çekebilirsin. Hiç beklemediğin bir anda yüreğine bir sızı bırakır, içindeki duyguların birbiriyle karmançorban olmasına sebebiyet verir.
İnsanı değiştirir, hiç olmadığı gibi biri gösterebilir. Yaşadığı onca şeye rağmen, içinde kopan o çığlıklara rağmen insan etrafına bunu yansıtmaz ve yüzüne zoraki bir gülücük takınıp dolaşabilir.
Acı her zaman insanın içinde kalır, dışına çıkmaz. Bir insanın gerçekten acı çektiğini ancak onunla konuşarak, dilinin arkasında sakladıklarını öğrenerek anlayabilirsiniz.
Acı ; insanın böyle yıkılmasına, böyle korkmasına sebep olur her daim. Daha da kötüsü hiçbir zaman azalmaz, her gün biraz daha artar acı. Biraz daha insanın bedenini ele geçirir, insana tüm hücrelerinde hissettirir kendini.
Çünkü acıydı o; günâhkardı, acınasızdı.. İnsanı kahretmekten zevk alırdı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARANOYA
Humor"PARANOYA, ACILI RUHLARIN ÇIĞLIĞIDIR.." Her gün mutlu numarası yaparak etrafta içinde fırtınalar kopmasına rağmen gülümseyerek gezinenler ... İnsanlardan kaçanlar, yalnızlığıyla bütünleşip benliğiyle kapalı kapılar ardında saklananlar ... Sırlarla...