Hayat Işığı✔️

18.Yaşama Sebebi

Multimedya: Hayat Kutlu

#Tuğkan-Sümbül
#Evgenky Grinko-Dusty Room

🌟

Birbirleriyle tartışmaya başlayan iki kuzeni Alp ayırmıştı sonunda.

"Lan, bizimki de kafa. Sussanıza artık." Ferya ters ters Alp'e bakıp söylendi.

"Ya biz aynı takımdayız farkında mısın? Beni savunman lazım senin." Cümlesi biter bitmez kollarını göğsünde bağlamış ters ters Alp'e bakmıştı.

"İyi de kızım, Umut ile Hayat kazandı yani. Çağdaş ile tartışsan ne... Tartışmasan ne..." Ferya bunu yeni fark ediyormuş gibi kafasını bize çevirip gözlerini kıstı.

"Her yönden zirve çift, geçemiyorsun ki hiçbir konuda." Onun bu haline gülüp yanına gittim ve kollarımı sarıp sarıldım.

"Ama Ferya yani, marulu bilememeniz de senin sorunun." Ferya beni sinirle dürtünce dudaklarım aralandı ve bir darbe daha almamak için kaçtım.

"Benim mi sorunum? Senin bu arkadaşın da bilemedi marulu." Alp işaret parmağı ile kendini gösterdi.

"Ben mi bilememişim?" Ferya başı ile onayladı.

"Bilmiş olsan şu an son tura Umut ve Hayat ile kalır, belki son turda yenerdik." Alp bezmiş bir şekilde Ferya'ya baktı.

"Bir daha seninle takım olmayacağım ya ben." Ferya'nın hemen gözleri büyüdü ve itti Alp'i.

"Aman olma be, deli. Sana mı kaldım ben?" Umut keyifli bir şekilde ayağa kalkıp üstünü düzeltti ve elimi tutup mırıldandı.

"Yani ya Çağdaş ile olursun ya onunla, sen bilirsin." Ferya, Alp'in ittiği kolunu yakalayıp koala gibi yapıştı.

"Canım Alp ya... Çok seviyorum seni ben." Alp işaret parmağını Ferya'nın alnına koyup ittirdi.

"Koala seni." Dedi sanki benim benzetmemi duymuş gibi.

"Neyse biz gidelim artık, daha eve gidip bizimkilerle vakit geçireceğim. Gelmek isterseniz kapımız açık herkese." Alp saate baktı.

"Yok, birazdan annemler gelir. Ben de biraz onlarla vakit geçireyim." Başımla onaylayıp Günce'ye baktım. "Yok ya, bende eve gideyim. Temizlik falan yapmam lazım, ne zamandır evde yokum." Çağdaş ve Ferya ile beraber odadan çıkınca Alp'e sarıldım.

"Yarın çiftlikte görüşürüz, Hayat'ım." Birbirimizden ayrıldığımızda yanağımdan makas aldı.

"Yarış var yakında, şu zamanlar biraz yoğun geçecek ama olsun. Özleyeceksin sonra Umut'u ve yarışa hazırlandığın zamanları, biliyorum ben." Güldüm.

"Şikayetim yok, yarışa hazırlanmayı seviyorum." Ben odadan çıkarken Umut ile ikisi sarılıyordu. Günceler çoktan ayakkabılarını giymiş bizi bekliyorlardı. Alp bizimle beraber kapıya geldiğinde Çağdaş ile tokalaşmış, Günce ve Ferya'ya da sarılmıştı.

Umut ile el ele yürümeye başladığımızda Ferya da kuzeninin koluna girmiş, başını onun koluna yaslamıştı. Günce ise grubun sapı olarak biraz önde yürüyordu.