LEYAN - TAMAMLANDI
⭐
"Ben evimi çoktan buldum, Leyla." dediğinde midemde kanat çırpmak için hazırda bekleyen onlarca kelebek bir anda canlandı. Boynuna doladığım ellerim ensesindeki kısa saçlarını bulup okşamaya başladığında Asaf'ın da bir eli belim...
Keyifle okuyun ve yorumlarınızı bırakmayı unutmayın.
💙
Afiş; senasnepenthe
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynanın karşısındaki görüntüme son kez baktım. Giyindiğim beyaz kot şort, üzerine giyindiğim salaş, tek omzumu açıkta bırakan yine beyaz tişört içime giyinmiş olduğum mavi bikinin askısını gözler önüne seriyordu. Saçlarımı iki yandan örmüş, denize gideceğimiz için sadece dudaklarıma parlatıcı sürmüştüm.
Hafta sonu olduğu için denize gitme konusunda Yaprak'ın ısrarlarına en sonunda dayanamayıp evet demiştim ve dükkânı yine annemle Neriman teyzeye bırakıp hazırlanmak için eve dönmüştüm. Yaklaşık bir saate hazırlanmış, sahilde ihtiyacım olabilecek her şeyi sırt çantama koymuştum. Kâküllerimi son kez düzeltip şortumun arka cebime sıkıştırdığım telefonu alıp ekrana baktığımda, Yaprak'ın aşağıda olduğuna dair attığı mesaja cevap olarak, hemen geliyorum yazıp göndermiştim. Renkli camlı altıgen köşeli gözlüğü gözüme takıp, yatağımın üzerine bıraktığım çantamı da alarak odadan çıktım. Renkli bantlı sandaletleri ayağıma geçirip evden çıktıktan sonra hızla merdivenleri inmeye başladım.
Telefonla uğraşarak binadan çıktığımda, "Hadi gidelim kikirik," derken karşılaştığım manzara asla beklemediğim düzeydeydi. Tamam, Yaprak'ı görmeyi bekliyordum da Asaf'ı arabaya yaslanmış halde üstelik altında deniz şortuyla görmeyi beklemiyordum. Dudaklarım şaşkınlıkla aralınırken, "Ne oluyor?" diye sordum. Arabanın arka koltuğundan başını çıkaran Mirza abi, "Kızım ağaç olduk ya!" diye bağırınca, bakışlarımı ona doğru çevirdim. Tabii Asaf'ın arkasındaki arabada bekleyen Şeref ve Mahsun abiyi unutmamak gerekiyordu.
Gözlerim tekrar Yaprak'ı bulduğunda şirince gülümseyerek koluma girip, "Sürpriz!" dedi ve daha sonra kulağıma doğru eğilip fısıldadı. "Vallahi benim suçum yok, denize gideceğiz deyince abim peşime takıldı, abim de onlara denize gideceğim deyince onlarda abimin peşine takıldı. Tövbeler olsun darbe üstüne darbe gibi geldiler, bir şey diyemedim."
Şaşkınlığımı bir kenara bırakıp telefonumu arka cebime sıkıştırdım. "Olan oldu Yaprak, adamlara biz yalnız gideceğiz diyemezsin sonuçta. Hadi gidelim."
Asaf'a kısa bir bakış atıp yanından geçeceğim sırada bileğimi tutarak beni engelledi. Bakışlarım hemen diğerlerine kaydığında hiçbirinin bizim olduğumuz yere bakmadığını görünce tekrar Asaf'a çevirdim gözlerimi. "Ne yapıyorsun?" diye sorduğumda, ses tonumu duyabildiğinden emin bile değildi.
Omzuma astığım çantanın kolunu tutup aşağıya çektiğinde, "Bagaja koyayım da rahat otur." dedi. Başımı sallayıp çantayı eline bıraktığımda o arabanın arkasına bense arka koltuğa yöneldim. Mirza abi açık tuttuğu camının ardından kaşlarını çatıp yüzüme bakarken, "Oldu, sende arkaya gel mahalle dolmuşu gibi sıkış tepiş gidelim. Yanımda gitarda var," dedikten sonra dudaklarında sinsi bir sırıtış belirdi. "Hadi abiciğim öne, naş. Zaten sıcak."
