LEYAN - TAMAMLANDI
⭐
"Ben evimi çoktan buldum, Leyla." dediğinde midemde kanat çırpmak için hazırda bekleyen onlarca kelebek bir anda canlandı. Boynuna doladığım ellerim ensesindeki kısa saçlarını bulup okşamaya başladığında Asaf'ın da bir eli belim...
Başlamadan önce, alttaki yıldıza doldurmayı unutmayın, lütfen...⭐
Medyadaki şarkıyı neden koyduğumu anlayacaksınız, isterseniz önce bir dinleyin💙
KEYİFLİ OKUMALAR!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3 AY SONRA
Bir an gelir ki, şu anınızı yarınınızı günlerinizi aylarınızı hatta yıllarınızı değiştirecek bir şey olur. Karşınıza biri çıkar ve her şeyiniz olur. Şu anınız, yarınınız, günleriniz, aylarınız, yıllarınız. Hepsinin içine onu sığdırmaya çalışır, o olmazsa yarım kalacağınızı hissedersiniz. İçiniz dışınız onunla dolsun, eli her daim ellerinizde olsun hatta kokusu kokunuza karışsın istersiniz. Bir tek onun yanında şiddetle döver kalbiniz göğüs kafesinizi, bir tek onun kollarının arasında ruhunuzun bile titrediğini hissedersiniz. Her şeyiniz olduğu gibi her şeyi olduğunu bilmekti en güzeli, en önemlisi. Sadece aşk diye adlandırmak basit geldiğinde anlarsınız, sevdanın ne olduğunu.
Hoşlantı aşkı yener, sevda aşkı geride bırakır.
Sevdam, Asaf'ım, Beyoğlu'm...
Aylar önce bana evleneceğimi, hatta ve hatta abi diye bildiğim adamla evleneceğimi söyleselerdi eğer bunun oluruna inanmazdım. Belki tepki bile verebilirdim, bilmiyorum. Ama yıllar önce tepki veririm diye düşündüğüm şey, bugün benim en büyük şükür sebebimdi. İyi ki diyorum, iyi ki hayır dememişim, iyi ki önümüze o duvarları örmemişim.
Dün resmi olarak onun soyadını almış, bugün Leyla Güngör'ken, beyazlar içinde elimde bir demet beyaz gülle sevdiğim adamı bekliyordum.
Üç ay içinde çok şey değişmişti. Bunlardan ilki, Hazan ve Mirza abiydi. Malum olaydan sonra amcası Cevat Bey Büşra'yı Ankara'ya, teyzesinin yanına göndermişti. Kızının gitmesiyle korkacak bir şeyinin olmadığını düşünen amca bozuntusu Hazan'ı daha çok zorlamış, kendi kendine verdiği kararla çırağını Hazan'ı istemesi için eve çağırmıştı. Aynı gün içinde bunu öğrenen Hazan annesinin yardımıyla, bir saniye bile düşünmeden Mirza abiye kaçmıştı. Bu olay hepimize sürpriz olurken asıl sürprizleri, iki hafta ortada olmayıp geldiklerinde 'Biz evlendik!' demeleriydi. Asaf, Şeref ve Mahsun abi dışında kimse gittikleri yeri bilmiyordu.
