Take My Hand (Nashlene ft. Gimme 5) (ON HOLD)

Chapter Twenty Two: Foundation Day part 2

Chapter 22: Foundation Day Part Two.

Sharlene's POV

Umorder na ako ng afternoon snack ko. Hayy pagkain. Mahal na mahal talaga kita! Tinawag ako ni Mika. Charged na daw kasi yung phone ko kaya pinuntahan ko ito at kinuha. Bumalik ako sa kinaroroonan ko kanina at kumain kasama ang barkada.

"Grabe ka talaga Shar!" sabi ni Grae sabay iling.

"Bakit?" sabi ko pagktapos kong lunukin yung sinubo kong spaghetti sa bunganga ko.

"Wala. Ang takaw mo kasi!" sabi ni Grae at umagree naman sila lahat.

"Oo nga! SNACK ba talaga yan?" tanong ni John at inemphasize pa tala ang word na snack. Tinignan ko ang mga snacks ko. Spaghetti, 2 slices of chocolate cake, Pizza slice at Grape juice. Snack naman na yan diba? Diba?

"Oo nga bhest. Snack ba talaga yan? Ehh pang dinner yang snack mo ehh!" sabi ni Mika. Nagtawanan naman sila. Oo, pati si Mika nakikiasar na rin ehh. Toh kasing John na toh!

"Ang sasama niyo talaga!" sabi ko sabay subo ulit. Chineck ko yung oras sa phone ko. 6pm. Ohh well, subo ulit! Teka teka may mali . . . 6pm?! Hala! ehh 7pm magstastart yung play!

"N-Nash . . . 6pm na." sabi ko sa kanaya. Una, hindi niya magets pero maya maya ay nanlaki ang mata niya.

"Tara na!" sabi niya saamin lahat.

Tumakbo na kami lahat pero feeling ko may mali ulet. Pagkain ko! Binalikan ko ito at linagay sa plastic bag ko. Hayy salamat!

Nang makapunta na kami sa may theatre room, agad kaming inayusan ng mga make up artist ng batch namin. Sobrang rush na ang nangyari dahil one hour nalang, magstastart na. Pero nung tinignan ko ang sarili ko sa salamin, hindi rush ang nakita ko. Sa buong buhay ko, ngayon lang ako nagandahan sa sarili ko. Na nafeel ko rin yung girly side na kinamumunhian ko noon.

Dati ang bitter ko sarili ko kasi noon, walang nagmamahal saakin bukod sa pamilya ko at kay mika. Feeling ko ang pangit ko nun kaya napagdesisyunan kong magpaka lalake. Sweg at heart. Nang maging kaibigan ko ang Gimme 5, sina Audrey, Nang masabihan ako ng maganda sa paaralang ito, hindi komaiwasang mapangiti. Ang galing talaga nila Audrey! Napangiti ako sa nakita ko. Hindi pala masamang maging girly.

"Tara na?" sabi ni Bro. Tumalikod ako para tignan siya.

"Ang ganda mo" "Ang gwapo mo" sabay naming sabi. Tumawa kami dahil dun. Maya maya ay, inabot niya ang kamay niya. Kinuha ko ito. Nagngitian kaming dalawa at sabay naming sinalubong ang napakaraming tao na manunuod sa theatre.

"Ladies and gentlemen . . may we present to you the characters for the Snow white play!"

***

Ito na yung last scene. Yung pinaka ayawkong scene sa lahat. Ugh! Ngayon nakahiga ako na si Snow White sa bed of rosses. Kumain kasi ako ng Poison apple. Paparating nasi Nash at sinimulan niya ng kumanta ng isang sad love song.

"You're in my arms
And all the world is calm
The music playing on for only two
So close together
And when I'm with you
So close to feeling alive"

Naglakad siya palapit saakin at umupo sa tabi ng bed of rosses.

"A life goes by
Romantic dreams must die
So I bid mine goodbye and never knew
So close was waiting, waiting here with you
And now forever I know
All that I want is to hold you
So close"

Nakapikit lang ako. Hinihintay ang part ko. Naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko. Kyaa!

"So close to reaching that famous happy end
Almost believing this one's not pretend
And now you're beside me and look how far we've come
So far, we are, so close"

Bat ba ang ganda ng bosses niya? Nakaka inlove tuloy. ❤

"Oh how could I face the faceless days
If I should lose you now?
We're so close
To reaching that famous happy end
Almost believing this one's not pretend
Let's go on dreaming for we know we are
So close
So close
And still so far"

Ayan na. Yung pinaka ayaw ko sa scene na toh. Sumilip ako at nakita kong palapit ng palapit ang mukha saakin ni Nash. Kyaa! Narinig ko ang tili mula sa Audience! Pumikit na lang ulet ako. Bahala na ahuhuhuhu.

*Tsup

Huh?! Hinalikan niya ako?! Hinalikan niya ako!! Pero yung mabilis lang. Mga 2 seconds ata yun ehh. Alam niyo yung smack? Pero kahit na. Kiss parin yun! Waahh! Yung first kiss ko! Ahuhuhuhuhu!
Minulat ko yung mata ko at tumayo. Nagsasaya ang paligid ko pero umakto akong nagugulo. Inexplain naman saakin ni Prince a.k.a Nash na ako ay nagising sa kamatayan. Nakisaya na rin ako sa mga dwarf at animals na naging kaibigan ko kasama ang prince.

Maya maya, sumakay kami sa isang carriage papunta sa isang fake castle. Dun na magtapos ang play. May nahulog na pulang kurtina para masabi sa audience na tapos na ang story. Narinig ko ang hiyawan at palakpakan ng audience. Succesful ang play namin!

***

Andito lahat ng cast at lahat ng may part sa play which is yung buong klase. Andito na rin si Sir Badj kasi may announcement siya.

"I am so proud to say that we had a very succesful and magical play!" sabi ni Sir Badj na may ngiting tagumpay.

"Whoo!" hiyawan at palakpakan ang mga kaklase ko.

"At dahil diyan, ililibre tayo lahat ng buong faculty ng Dinner Buffet!" masayang sabi ni Sir Badj na ikinasaya ng buong klase. Mas lumakas ang hiyawan at makikita ang excitement sa buong klase. Pero ako? Hindi pa rin maka get over. Yung first kiss ko!! ahuhuhu.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A/N: Hello Guys! Belated Happy Valentines. Sorry dahil naging HIATUS ang story na ito for a month and weeks. Masyadong mahaba yata para sa isang Author's note kung ikekwento ko kung bakit but you can PM me for it. Anyways, 25K + reads na ang TMH! It's all thanks to you Guys. Mapa silent or maingay man na reader kayo Hihihi :)) Thank you rin sa pangungulit saakin na mag update ako via wattpad chat, message and comment! Ang cute kaya kapag kinukulit niyo ako. ❤ Anyways, nagpalit na pala ako ng username. LegendaryTeen na po ang bago kong username. Abangan niyo nalang yung new cover pagka update ko ng new cover. 

Photo of Sharlene being worked on by her class' make up artists. ----->

P.S More comments! Faster Updates! :)