Her Entrancing Smile [COMPLETED]

CHAPTER FOURTEEN

CHAPTER FOURTEEN

THERESIA'S POV

B-Baby? G-Girlfriend? B-Baby?

"Uhmm... Yes, baby... please... oh..." ungol ni John Martin na ikinasaya ko.

"You want more?" I seductively asked him.

He nodded fast. "Y-Yes, please, baby... m-more..."

I love how he moans. I love how he calls me baby.

Nagtaasan naman lahat ng balahibo ko sa katawan dahil sa naalala ko.

N-No! Please! Gusto ko nang kalimutan. Don't torture me like this.

"Hey, you okay? Bakit naman kasi ganyan kaiksi 'yang suot mo? Tapos ni wala ka man lang shawl. Bes, wanna freeze to death?" Ang bilis ng pagkakasabi ni Martina.

Napakurap naman ako ng ilang beses bago natauhan. H-He called me bes. T-That's good. "M-Martina..." naiilang kong tawag sa kanya.

"Hmm?" Tiningnan niya lang ako na para bang normal lang ang lahat.

"B-Bakit mo 'ko tinawag na b-baby? Tapos you even addressed me as your girlfriend," alanganin kong tanong.

Nagulat naman ako nang titigan niya ako, mata sa mata, saka siya nagsalita. "Anchaka naman kasi nung boylet, bes. 'Di bagay sayo. Kapag may lalapit sayo at chaka naman, shumulupi ka na agad. Wala nang usap-usap, getskie?"

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa rason niya o maiinis sa sarili ko kasi umasa ako eh. Lintek naman! Kung ano-ano kasing nasa isip mo, Tere eh!

Pero kahit papaano ay mas nakahinga ako kahit katabi ko siya, at least wala na rin namang lalapit sa aking malalandi.

Everyone was quietly eating, kahit kami ni Martina ay pumunta sa table namin na ngayon ko lang napansin ay magkatabi ang upuan namin. Kami nalang ni Martina ang magkausap sa table namin since busy rin naman yung iba. Though minsan nagkakamustahan at since parehong kilala ang pamilya namin ni Martina ay panay ang business ang usapan.

Hanggang sa may biglang slow music na tumugtog at may taga-ibang table na ang tumatayo para sumayaw kasama ang partner nila.

"Come on, Martina. Ask Theresia to dance. It won't be a big deal. Mas okay na 'yun kesa sa ibang piranha," ani ni Mr. Anurak Saetang na ikinatawa ng lahat ng nasa table maliban sa akin. "Don't worry, yayayain ko rin naman si Nar, and it's a friendly dance. Ayaw niya kasing magpasayaw sa asawa niya kaya to the rescue ang best friend." He was referring to himself. At tumayo na nga si Mr. Anurak to ask Ms. Narae, the host of the event Nakita naman namin kung gaano kakomportable yung dalawa. Well, they're best friends.

Narinig ko namang tumikhim yung katabi ko. "T-Tara na, bes. Tama si Mr. Anurak, kesa pagkaguluhan ka ng mga piranha, I'll dance you hanggang sa mapagod sila sa kakahintay na mabakante ka," sabi ni Martina bago tumayo at inalay ang kamay niya sa harap ko. "May I have this dance, bessy? Dali na, kunwari lalake ako." Natawa pa siya.

Eh mukha ka naman na talagang lalake. Just by looking at you, I can't help but adore you even more. I know you're off-limits but maybe, just at this moment, we'll be living in a world we can call ours.

Tinanggap ko ang offer niya saka nagpadala sa may gitna ng dance floor. Just like the very first time we became friends, we're back on a dance floor, only that this time, it wasn't loud music, we weren't wasted, we're formally looking at each other, and that he looks manlier.

Ilang saglit kaming tahimik at mukhang awkward pa noong una. Para bang ang bigat-bigat ng atmosphere sa na nababalot sa amin.

Until... Eye to eye, Martina spoke in a very manly voice. "You look beautiful."