CHAPTER SIXTEEN
MARTINA'S POV
"What... am... I... doing?" I asked myself as I stared at my mess. "What... exactly... am I... doing?"
I have been drawing designs for dresses and other clothes, but...
Instead of dresses na para sa next shows, I drew clothes that reminded me of her.
Of Tere.
I can't stop thinking about her ever since I got home yesterday. Ilang beses ko ring nilingon kagabi ang phone ko dahil nagdadalawang isip ako kung tatawagan ko ba siya o hindi. I don't know why but ever since I heard what her father was planning for her future, hindi na ako mapakali.
I don't even know why I'm feeling that! I don't know why I'm confused!
Bigla namang bumukas ang pinto ng opisina ko at agad napunta roon ang tingin, the person who was invading my mind since last night was now giving me a funny look.
"Okay ka lang?" She's calm at para pa ngang natatawa siya eh.
Pasimple kong itinago ang mga dinrawing ko kanina na konektado sa kanya saka nang-aasar na ngumiti sa kanya. "Mas okay na ako ngayon at nandito ka."
Sinamaaan niya ako ng tingin. "Tigilan mo 'ko, Martina. Umagang-umaga," reklamo niya.
Nangingiti akong napailing.
The more I'm with Tere, the weirder I become. At pakiramdam ko sa sobrang pag-iisip ko sa kanya kagabi eh napanaginipan ko na naman siya.
It was another naughty, nasty, ewwy kind of panaginip with her. Ewwy talaga dapat kaya inis din ako sa sarili ko kung bakit nahiligan na ata ni junjun ang mag-flagcem.
"Malapit na akong matapos sa Set A to H ng Summer collection for the Paris show," rinig kong salita ni Tere na kumuha ng atensyon ko.
Umalis ako sa pwesto ko at tinabihan siya while analyzing ng designs. Napatango naman ako nang makita ko ang final designs na napili niya. "That's good to know." Napangiti naman ako. "MG Styles in Paris," bulong ko before looking at her. "You'll cum, right?" loko ko at talagang binigyan ng emphasis ang c-word.
Agad nanlaki ang mga mata niya at namula ang pisngi. "Martina! Napaka bastos ng bibig!" Napatakip pa siya ng mga tenga niya.
Natawa naman ako nang malakas. "Tere, come ang sabi ko. Pupunta ka, diba?" pang-aasar ko at sinabayan pa ng pagtaas-baba ng kilay ko.
"Buset ka! 'Wag mo 'kong kakausapin! Kadiri!"
Mas lalo lang akong natawa. "Anong kadiri sa sinabi ko? Nako nako, Tere! Wanna come?" I even smiled naughtily causing her face to redden even more.
Akma namang tatayo siya para siguro lumabas nang hilahin ko siya sa braso, kaya ang ending ay patalikod siyang nakaupo sa hita ko.
Agad naman akong nanigas sa nangyari. H-How did we end up here?
Kahit siya ay napatigil pero agad ding nakabawi at balak na namang tumayo nang ipalupot ko ang braso ko sa bewang niya.
Na kahit ako ay hindi ko alam kung bakit!
"M-Martina..." rinig kong bulong niya.
"B-Bakit?" tulala kong tanong.
"M-May t-tumutusok..."
Agad nanlaki ang mga mata ko at halos patulak ko siyang pinalayas sa hita ko. Tiningnan ko ang gitna ng hita ko pero naririnig ko ang hagikgik niya kaya mas napunta ang tingin ko sa kanya.
Saka lang siya tumawa ng malakas. "Laftrip! Laftrip talaga!" Tawa pa rin siya nang tawa.
Tiningnan ko ulit ang gitna ng hita ko bago masamang tumingin kay Tere. "Laftrip pala, ha? Halika rito at nang may maramdaman ka talagang tumutusok!" Patayo na sana ako at hahabulin na siya nang may biglang pumasok sa office ng walang paalam.
It was a woman, standing with so much confidence. Black and white stripes, a-line dress with black stilettos. Black very straight hair and red lips. She removed her shades and stared at me.
Agad nanlaki ang mga mata ko saka napasigaw. "Tres!" I quickly walked towards her and gave her a tight friendly hug. "Trecia! Jusmiyo! Nandito ka na pala 'di ka man lang nagsabi!"
Napansin ko namang napatingin siya sa isang gilid ng opisina. She looked at Tere from head to toe bago siya umirap saka tumingin sa akin. "I'm already here. I planned to surprise you, but I was the one who got surprised." Tiningnan niya ulit si Tere. "Who are you?"
Tere had no emotion on her face. "Theresia Myers, and you are?"
"Someone who doesn't like you." She matched her words with a raised eyebrow. "Aren't you going to leave Martin's office?" pataray na tanong ni Tres.
"Tres, ano ka ba?" saway ko sa kanya.
"I'm about to, but someone is blocking my way out." Still, Tere had no emotion. Tumingin naman siya sa akin. "I'll take my leave." Saka siya umalis ng opisina. What's happening?
"Tres, what the hell was that all about? Aware akong may pagka-b*tch ka, but you don't even know the person." Hindi ko alam pero galit na galit ako sa pagtrato niya kay Tere.
Naglakad siya papunta sa upuan sa tapat ng office desk ko saka naupo. She crossed her legs, placed her bag on top of my desk and looked at me. "Baka sa ating dalawa, mas hindi mo siya kilala, Martina."
That got me confused. "What are you talking about?"
But of course, if Trecia wants to keep something to herself, she always has ways to divert the topic. "I thought you'd get married."
Napabuga naman ako ng hininga bago pabagsak na naupo sa sofa. "It's none of your business, Tres."
"I know. It's just that my best friend here showed the world that he accepted the ring and yet I bumped into his fiance who's getting drunk because of a heartbreak." She straightened her back. "Now, amuse me, my dear best friend."
I sighed once again. "I... I didn't want to embarrass him in front of many people."
"Hmm... and so? You gave him back the ring after the show?" she asked and I nodded. "Reason?"
"Reason?" Kunwari akong naguluhan.
"Don't bullsh*t me, Martina. You know how much that man loves you. He's willing to spend the rest of his days with you and you chose to end your relationship. Why is that?"
Wala na akong magawa kundi ang bumuntong hininga. "I... I don't know."
"Ladies and gentlemen, the summa cum laude of our batch doesn't know the answer to the simple godd*mn question," Tres sarcastically said.
I just stared at the papers and remembered that moment.
"W-Why are you giving it back?" Confusion was visible on Noah's face.
"I... I can't, Noah."
"B-But... you accepted it a while ago."
Nasasaktan ako sa itsura niya. "A-Ayoko lang mapahiya ka."
"Why, Martina?"
"H-Hindi pa ako ready—"
"Don't freaking lie, Martina! I-Is there someone else? Is that it?"
Napatitig naman ako sa kanya. Meron na ba talagang iba? "I-I don't know."
"Then... Then let's break up, Martina. I love you but... but I also love myself."
I was expecting that and it didn't even hurt. Four years ended and I didn't even regret it.
May iba na nga ba talaga?
![](https://img.wattpad.com/cover/259008387-288-k233384.jpg)
BINABASA MO ANG
Her Entrancing Smile [COMPLETED]
Romance~•~•~ Risus Series 1 ~•~•~ Since high school, Martin knew that he bats for the other team, at alam din 'yun ng mga magulang niya. His mother accepted him wholeheartedly, and his dad... Well, he's trying. But Martina's dad didn't give up and continuo...