Bölüm 18; Yas

80 5 0
                                        

Tibet ile eve eşyalarımızı toplamak üzere gittiğimizde telefonuma baktım ve 21 cevapsız aramanın olduğunu görünce bir şeylerin ters gittiğini düşünmeden edemedim.. Ya birinin başına bir şey gelmişti ya da iyi bir haber vardı. Benim fikirlerim birinci seçenekten yanaydı.. Aramaların kime ait olduğuna baktığımda Özge'nin kardeşinden,Melis'ten ve Umut'tan geldiğini gördüm. Hadi Melis ve Umut'u anlarımda Özge'nin kardeşi beni nerden bulur,neden arar anlamamıştım. Hemen Özge'nin kardeşine geri döndüm.

Özge'nin kardeşi ve Nehir'in telefon konuşması;

"A..alo Nehir abla?"

"Efendim kuzum noldu beni çok aramışsınız eşyalarımı topluyordum. Önemli bir şey mi var? Ablan benimle konuşmuyor sanırım baksana sana aratıyor."

"A-ablam mı? Nehir abla.. Ablam.."

Konuşmasına daha fazla devam edemeyince o sessizlik içerisinde hıçkırıklarını ve sakinleştirme seslerini dinledim.

"Bana söyler misin neler oluyor? Sakin kal tamam mı? Korkutma beni ablana ver o konuşsun."

"Nehir abla.. Ablam öldü!"

"Ne? Ne diyosun sen? Şaka dimi? Bak eğer gerçekten şakaysa bu yemin ediyorum hepinizi tek tek yolarım!"

"Şaka değil.. Ona tecavüz etmişler.. Ona üç kişi birden tecavüz etmiş,onu yakmışlar.. Canı yana yana ölmüş o! Benim ablam ölmüş! Kork-"

"Alo! Alo!"

"Irmak ses ver!"

- - - -

"Tibet.. O ölmüş.."

"Kim ölmüş Nehir noluyor? Kendine gel güzelim.. Gel buraya. Otur,konuşalım."

"Özge ölmüş! Tecavüz etmişler,yakmışlar.."

"Ve en kötüsü de canı yanarak,çok canı yanarak öldü.."

Tibet sessizlikle beni dinliyordu. İçimdeki acı ona da yansımıştı.

"Özge benim eskiden yakın olduğum bir arkadaşımdı. Anket yapmak üzere tanışmıştık,sohbet edip bi kafede oturmuştuk.. Aramız iyiydi ama farklı şehirlerdeydik. Birkaç kere buluşabilmiştik. Ama kim olursa olsun onun yerinde bende olabilirdim!"

"Şş o ne demek öyle.. Kimmiş o adi pezevenkler?"

"Doğru değil mi? Sesini çıkaramamıştır o.. 3 kişi birden.."

Daha fazla konuşamadan ağlamaya başladım, Tibet'te daha fazla dayanamayıp kollarının arasına aldı beni. Kolları arasında ağlamam onunda sarsılmasına sebep oldu.

"Onu öldürdüler! Canını en kötü şekilde yaka yaka öldürdüler! Canını acıttılar! Korkuyorum.."

* * * *

Ya gerçekten kusura bakmayın yazamıyorum.. Bu içimdekileri hikayede de yansıtmak istedim. Bilmiyorum ister okuyun ister okumayın ama bu olay hikayemde de yer alacak. Yani öylesine üzgünüm ki aklıma hiçbir şey gelmiyor ve bu olayların ardından zaten kafamı da toplayamıyordum. Belki bu sayede olayın unutulmamasını sağlarım.. Özge'nin yerinde bizde olabilirdik veya ondan sonraki bizlerde olabiliriz! O yüzden,bu olaya hiçbirimiz duyarsız kalmamalıyız. Eğer hikayede bu olanı barındırdığım için bana kızdıysanız,hikayemi okumaktan vazgeçecekseniz; buyrun hemen çıkarın hikayemi kütüphanenizden. Ama ben asla bu bölümü silmeyeceğim. Dediğim gibi bu olay benim hikayemde unutulmayacak. Ha bu arada bölümü okuyanların bazıları bana primci demeye çalışacaktır. İstediklerini desinler. Ben neyi yapmaya çalıştığımı size açıkladım. Kimseyi bir şeye inandırmak zorunda değilim. Okuyanlara,saygı duyanlara teşekkürlerimi iletiyorum! #OlanlaraDuyarsızKalma

YASAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin