YASAK

Bölüm 7; Yanık Mı Kokuyor Buralar?!

* *

Merhaba tekrardan.. Uzatmayacağım. Sadece bölüm ile ilgili yorumlarınızı almak isterim yani ne olsa mutlu olurdunuz veya ben nasıl bölüm yazmışım onun hakkında biraz yorumlarınızı alsam fena olmazdı sanki. Bölüm şarkısı multimedia'da. Okuyanlara teşekkürlerimi iletiyorum,iyi okumalar:)

* *

"Unutma Tibet beni üzen sendin. Ve üstüne bir de çekip gittin. Madem üzgünken de yanıma sadece kendin ol yanımda istiyordun,neden çekip gitmektense yanımda kalmayı tercih etmedin?"

Sonunda iki yetişkin insan gibi oturup karşılıklı konuyu konuşmaya başlayabilmiştik. Ona karşı öfkem biraz daha azalmıştı. Onunla böylesine şiddetli hiç kavga etmemiştik. Bu ilk olduğu için ne yapacağımı bile bilmiyordum. Karşımda bir süre sessizce oturdu. Tam ağzını açmış,konuşuyordu ki burnuma bir an yanık kokusu geldi. O an ikimizde birbirimize baktık. Tam anlamıyla uçarak mutfağa gittim. Tibet'in de arkamdan koştuğunu gördüm. Bir çırpıda ocağı söndürüp,yarısına kadar kararmış çaydanlığı çeşmenin altına fırlattım. Tibet suyu açınca çaydanlıktan 'çoss' diye bir ses çıktı. Su damlaları çaydanlığa değdikçe içeriyi duman kaplıyordu. Daha şimdi hatırlayabildim; Ben Tibet'i çağırmadan önce koymuştum çayı ocağa. O zamandan bu yana yangın çıkmadığına şükretmeliydim. Biraz daha farketmeseydik kirasını bile ödeyemediğim ev yanıp gidecekti.. İçinden kurtulsam bile o borcu ödeyemezdim. Bir kere daha şükrettim. Bu aralar hayatımda hiçbir şey normal gitmiyordu. Tibet'e baktığımda o da bana bakıyordu gözgöze geldik ve minik mutfağımın duvarlarında kahkaha seslerimiz yankılandı. Çocuklar gibiydik. Kahkahalarımız başladımı,durmak bilmezdi. Mutfağın pencerelerini açıp tekrardan içeri gidip oturduk.

"Bu konu burada bitmedi. Ama uzatmayada gerek yok. Yaşadıklarımızı unutmalıyız. Her şeyden önce bana ayağına ne olduğunu anlatmanı istiyorum senden."

"Abartılacak bir şey yok. Sadece sen evden gittikten sonra kırdığım vazonun bir parçası ayağıma girdi. Şimdi biraz daha iyi."

"İlacın falan var diye biliyorum o yüzden bu konu üzerinde fazla durmayacağım ama eğer sorun olursa bana gece gündüz ne zaman olursa mesaj atıyorsun tamam mı? Ha bu arada bana attığın yalanın sebebi neydi çok merak ediyorum"

"İş arıyordum onun için çıkmıştım. Sana daha sonra söyleyecektim."

"Bunu benden neden sakladın ki ben sana yardım ederdim"

"Ev kirasını ödemediğim için iş arıyorum deseydim gerçekten çalışmama izin verir miydin? Ben seni tanıyorum böyle bir şey olmayacağından adım gibi eminim. Neyse konuyu kapatalım artık,lütfen."

"Seni hala affetmedim haberin ola."

"Tibet farkında mısın bilmem ama ikimizde suçluyuz bu olayda. O yüzden burda benimde söz hakkım var."

"Peki,o zaman seni bir yere götürmek istesem gelir misin?" yüzüne o sinsi ifadesini takınmıştı bende 'tabi geleceğim aptal' tarzında bir ifade ile geçtim karşısına. Mesajı almış olmalı ki "giyin haydi gidiyoruz." dedi. Nereye gideceğimizi bilmediğim için bir kot üzerine de kalın polar kazağımı giydikten sonra anahtarımı alınca dışarı çıktık. Emin adımlarla arabaya doğru ilerleyip kendimizi o rahat koltuklarına attık. Yol boyunca hiçbir şey konuşmadan gittik. Kumsala gelmiştik sadece onu görebilmiştim. Kapıyı açıp,çıktığımda Tibet hiç beklemediğim bir hamle ile gözlerimi siyah bir şey ile kapattı. Bir anda ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim.

"Tibet ne yapıyorsun sen?" "Sadesesimin tonunu ayarlayamamış olmalıyım ki Tibet'in "şş sessiz" dediğini duydum. "Sadece ayağın rahatsız olduğu için taşıyorum seni. Geldik zaten." tekrardan ayağımın yere değdiğini hissettim.

"Kör olmuş gibi hissediyorum lütfen aç artık gözlerimi."

"Senin şu sabırsızlığın öldürüyor beni"

Yavaşça ipi açtığında rahat bir nefes aldım. Hava kararmıştı ve şuan tam karşımda deniz manzarası duruyordu. Kumsal tarafta bir sürü mum yanıyordu. Mumların şekli bir kelimeye göre hazırlanmıştı. Biraz daha yaklaşınca orada "AFFET" yazdığını farkettim. Denizin biraz içinde,kıyı tarafında minik bir masa,masanın üzerinde de en sevdiğim iki burger menü vardı. Ben bunları incelerken Tibet'te benim tepkimi inceliyordu. "Tibet bunlar harika olmuş" sandalyemi geriye doğru çekti,bende durur muyum hemen oturdum. Öyle güzel bir süprizdi ki ne desem boş kalırdı. Ne yaparsa yapsın kendisini nasıl affettireceğini iyi biliyordu. Tam bir sıpa.