Tibet'in Ağzından
Bu bir son..
Aslında yeni bir başlangıç..
Hastane kapısında çaresizce bekliyorum şimdi. Ne yapacağımı,kime ne diyeceğimi bilmeden çaresizce bekliyorum. Nehir içerideyken benim burada onu elim kolum bağlı bekliyor olmam öylesine yakıyor ki canımı. Hemşire ameliyathaneden çıkar çıkmaz Nehir'in durumunu soruyorum ve hemşireden "bebeği kaybettiniz,çok üzgünüm kurtaramadık" cevabını alıyorum. Hani herkesin hayatında en az bir kere dönüm noktası olur ya,benim de hayatımın değiştiği gün bugün.
Nehir'i kurtardıktan sonra, o kendinde değildi ve birilerinden yardım isteyerek hastaneye geldik. Güzelliğimi böylesine solmuş, yorgun,ürkek görmek beni o kadar üzmüştü ki..
Birilerine haber vermem gerekiyordu ama, yapamıyordum. Nasıl olurdu böyle bir şey? O adi herifi bulup canını almalıydım. Benim canımı kanımı aldı benden.. Gözyaşlarımı tutamıyordum. Canım acıyordu. Nefes alamıyordum. En son hatırladığım şey arkadaşlarımızın gelişi ile onlara sarılıp,ağlamamdı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YASAK
Novela Juvenil"Ben seninle bir bütünüm. Ne senin bensiz bir anlamın,ne de benim sensiz anlamım yok. Yanımda mısın?"
