The Borrowed life [a vampire story] //COMPLETED

Chapter 9 (a curse?)

"Aray", ginagamot ni Catherine ang sugat niya. Nasa loob na sila ng

tent. Sabi nito ay ayos lang daw si Brix. Galos lamang ang natamo nito.

"Ano ba kasi ang nangyari sayo?", hindi niya alam kung ano ang sasabihin

dito. Tahimik lamang siya.

"I told you... ang weird talaga ng Harry na yun..",kumunot ang

noo nito. "At kailan ka pa nagpatattoo ng ganyan sa dibdib mo?"

"hindi ko alam kung maniniwala ka", sagot niya.

"hindi ka ba nagtitiwala sa akin?", tinitigan siya nito.

Ikinuwento niya kung kailan niya nakita ang bulaklak sa dibdib niya

at yung nangyari kanina.

"Parang gusto kong hindi maniwala. Pero nakita ko kung paano

nag-iba ang ekspresyon ni Harry. Kanina nang duamting siya para

gisingin ako ay hindi na ito ang Harry na kilala natin. He's serious"

Tumango lamang siya. HIndi niya alam kung ano ba talaga ang nangyayari.

"The snake woman uttered something..sabi niya ang bulaklak..", hawak

niya ang bulaklak na binigay ni Brix sa kanya. Halos paubos na ang

petals niyon.

"Cat, natatakot ako...pakiramdam ko itong bulaklak ang tinutukoy niya!",

tinuturo niya ang pulang marka sa dibdib niya.

"shhh... Sienna, huwag kang matakot... nandito lang ako", napayakap

siya sa kaibigan. Ano bang kababalaghan ang nangyari sa kanya?

------

"Sienna, ayos ka lang ba?", tanong sa kanya ni Brix. Mabuti na lamang

ay galos lamang ang natamo nito.

Ngayon ang ikalawang araw nila doon. Makakasurvive ba siya?

"Ayos lang,medyo hirap lang maglakad",  pilit siyang ngumiti.

Naupo ito sa tabi niya. Nasa di kalayuan si Catherine kasama si Harry.

Malayong malayo ito sa lalaking nakita niya kagabi.

"sorry.. kasalanan ko kung bakit ka napahamak"

"Hindi Brix... wala kang kasalanan nagpapasalamat nga ako sa iyo

dahil dinala mo ako doon", madalas kasi ay nasa bahay lamang siya.

Hindi siya nais dalhin ng kinikilalang ama kapag nagoout of town ang

mga ito.

Nais pa yata nitong pag-usapan ang nakita nila kagabi pero nanahimik

na lamang ito dahil baka napansin yata nito na hindi niya nais pag-usapan

iyon.

Pinagmasdan niya ang guro. Kausap nito ang isa sa mga aeta. Kung nais

talaga niyang malaman ang katotohanan ito marahil ang dapat niyang

lapitan.

------

Dahan-dahan siyang lumabas ng tent at nagtungo sa tent ng guro.

"Ano ang kailangan mo?", agad itng nagsalita ni hindi pa niya

tinatawag ito.

"Nais..kong makausap ka",lumabas ito ng tent. Hindi ito nakatingin sa

kanya.

"Sundan mo ako", sumunod siya dito. Nagtungo sila sa isang puno..

Medyo malayo ito sa pinanggalingan nila. Hanggang doon lang ang boundary

na inilaan sa kanila at lumampas sila ng nagdaang gabi.

"Ngayon ano ang kailangan mo?", tanong nito at naupo sa isang

malaking ugat.

"Sino talaga kayo?...", tanong niya dio. Hindi parin ito tumitingin sa

kanya.

"Ano sa tingin mo?"

"ahmm...hindi..hindi.. kayo tao",mahinang sago niya.

"good...matalino ka naman pala"

"Bakit...bakit.. nais akong biktimahin ng mga nilalang na iyon!",

tanong niya pero hindi ito sumagot.

"Pakiusap..kailangan kong malaman ang dahilan.. may kinalaman

ba iyon sa marka sa dibdib ko?", iniharap niya ang lalaki sa kanya

at tinitigan ang mga mata nito.

Napaluhod at napahawak muli siya sa kanyang dibdib.

"Sienna!", hinawakan siya nito sa balikat at inalalayan na maupo sa

tabi nito.

Sumandal siya sa likod nito. Nanghihina siya.

"Hindi ko alam ang isasagot ko sa iyo.. Ang alam ko lang ay isa iyang

sumpa"

"sumpa??",mahinang sagot niya.

"Hindi lang sila ang nais makuha ka. Ang nakaukit sa dibdib mo

ay sumisimbolo na nakalaan ka sa isang demonyo"

bumilis ang tibok ng puso niya. Kinakabahan talga siya.

"Bumalik ka na... kinailangan mong magpahinga", inalalayan

siya nito pabalik. Papasok na ito sa tent.

"Sir", tawag niya dito.

"Bakit?",hindi siya nilingon nito.

"Magiging maayos lang ba ang lahat?", tuluyan na itong pumasok

sa loob ng tent nito. Hindi siya binigyan nito ng kahit anong sagot/

Nasa panganib nga ba siya? Madadamay ba pati ang mga kaibigan niya?

Katulad ng nangyari kay Brix.