Blame it on the Rain - [BL]✓

18: Realization

CHAPTER 18: Realization

Ice’s Point Of View

“YOU!”

My eyes shooting glares at Kotaru as I grabbed his neck and pinned him on the wall. My lips tightened, jaw clenched and I prepared my fist to land a punch on his face but I didn’t do it and just let his neck go. My heart rate increases as I saw him flashed a smirk.

“Stop prying to my business.”

I frowned. “Binalaan na kita. Huwag na huwag kang—”

“Is he yours?” I stopped when his question hits me. Yulo’s not even mine.

“You can’t help but to think about it. Just accept the truth that he rejected you.”

I turned around. “I will not be going to give up so back off.”

“You’re not the only one that will not be going to give up especially right now. It will not change the fact that he already rejects you.”

“Bastard!” I punched him hard as I could. Nakita ko kung paano dumugo ang labi niya.

I saw his fist coming to my face but I don’t have enough time to block it. “Just accept it, loser!”

Damn this bastard! Ang lakas din sumuntok. Iniluwa ko ang dugong nalalasahan sa loob ng bunganga ko.

Bago ko pa siya masuntok ulit ay may pumigil na sa amin.

“Tama na!”

Mabilis akong hinigit ni Levi kaya nagpatangay na lang ako dahil hindi ko rin naman siya mapipigilan. Itinulak niya ako kaya napaupo ako sa upuan. Napasandal ako sa pader at namalayan ko na katabi ko pala ang vending machine. Inis ko itong sinuntok dahilan para mapatalon si Levi sa gulat at nabitiwan ang tubig na hawak.

“Ice! Huminahon ka nga—”

“Huminahon?” Galit kong sinuntok ulit ang vending machine kaya nakagawa na ito ng malakas na ingay at mabilis siyang sinakal.

Halos magkasalubong na ang mga kilay niyang nakatingin sa akin kaya gano’n din ang ginawa ko habang hindi pa rin binibitiwan ang leeg niya.

“Fuck! My neck!” Mabilis kong nabitiwan ang leeg niya at napahawak ako sa leeg ko habang namimilipit sa sakit.

“May pasakal-sakal ka pang nalalaman sa ’kin.” Inis niya akong sinipa ng mahina habang hinihilot niya ang kanyang leeg. “Mabuti na lang at kabisado na kita. Alam ko ang kahinaan mo.”

I puffed my cheeks before sitting down while facing upwards. Damn that Kotaru. Ang payapa ng mga bituin sa langit pero nakakainis si Kotaru.

“Stop ruining your face.” Naramdaman kong may towel na pumatong sa mukha dahilan para maputol ang panonood ko sa pagkislap ng mga bituin. “Cool yourself first before sleeping.”

“Why are you still here?” I strangled you, Levi. Remember?

“Hindi kita iiwan. Tiyak na babalikan mo si Kotaru.” Ininom niya ang dalang kape saka umupo sa tabi ko.

I kicked a stone in front of me. “I really hate him!”

“Minsan, sumasang-ayon na ako kay Kotaru.” Agad akong napatingin sa kanya pero ngumiti lang siya. “You have no rights to be that overprotective. First reason, you don’t have any label, you’re not his boyfriend and the last reason, he rejected you.”

“Damn!” I punched the vending machine again. Hindi ko alam kung ano na ang gagawin ko. Yulo rejected me. Ano pa ba ang ibig sabihin non? He loves Kotaru.