Prosecute The Dominance

13

Chapter 13

Nagulat ako sa kaniyang sinabi at hindi ko naiproseso. Marriage certificates of us, how can be this happening. As far as I remember I'm not yet wedded. Hindi ako umimik at hinayaan siyang kusang sabihin kung paano nangyari iyon.

"Remember when I made you signed papers about Axel's case back then? Iyong kausap mo si Blaire. 'Yung napirmahan mo kasi ay 'yung marriage certificate na para sa kliyente ko. Then, I lose my mind and signed it as well so legally, we're married." mahabang paliwanag niya.

Bumuntong hininga ako. "Prepare the annulment papers, then."

"What if I don't want to?" he smirked.

Umirap ako at binuksan ang pintuan upang makababa na. Sinalubong naman ako ng tumatakbong Diego at agad akong pinaready para sa aking operasyon ngayong hapon. Biglaan ang operation dahil ngayon lang sinabi ng mga magulang noong bata na gusto na nilang paoperahan ang kanilang anak.

Nagsuot na ako ng garments, mask, everything. I was been told that I will be the Chief Surgeon because it is my specialization that we will handing. I'm the most outstanding Neurosurgeon in the country. 

Pagbukas ko sa operating room ay nakita ko ang isang batang babae na nakahiga sa operating table. Nilalaro pa siya ng mga nurses at ilang doctor upang pakalmahin at hindi matakot. Pagkakita sa akin ni Ferry ay matipid siyang tumango at dahan-dahang inihiga ang bata. Sunod naman ay nilagyan niya ito ng general anesthesia to keep her unconcious and numb while operating.

Ang isa namang nurse ay pinatugtog ang isang playlist sa aming mini speaker sa buong operating room. Kailangan naming magpatugtog because there are chances to be prone of sleepiness in operating or performing a surgery.

On the other hand, Diego wasn't here because he needs to make his rounds in his patients and also his specialization is not involved in surgeries and brains. He took Cardio instead of his first choice which is Dentistry.

As soon as everything is settled, "1:28 PM, brain surgery for Leonor Garcia." 

Tumingin ako sa glass pane at nakita roon ang magulang niya. Tumango ako rito bago simulan ang operasyon. In Leonor's case, this was a major surgery because she had a tumor in her brain and many seizure in her brain. 

At first I find it difficult to attain the seizures because it was too much risky and might affect her memory for quite sometime. Nasabi ko na rin na parte iyon sa operasyon na mawala ang memorya ng kanilang anak ngunit pumayag naman sila.

The operation ended in 8 hours and 16 minutes. Natapos kami ay malapit na mag-10 PM at hindi ko na kayang magmaneho pauwi sa bahay kaya pagkapalit ko sa aking damit ay pinatuyo ko lang ang aking buhok at umakyat na sa aking quarters sa taas.

Nakita ko si Diego na natutulog sa kabilang kama at hindi pa nagpapalit ng damit. Napabuntong hininga na lamang ako at nilagyan siya ng comforter upang hindi lamigin. Humiga na rin ako sa aking kama ngunit kahit anong posisyon na gawin ko ay hindi pa rin ako nakakatulog. 

"Damn it." I said and grabbed my phone and purse.

Nagbook ako ng grab at nagpahatid sa bahay. I have this days that I can't sleep in the hospital even though nothing is strange or weird. Pinagbuksan naman ako ng guard ng makita ako at nagtaka ako ng makita si Manang Lena na gising pa rin at nasa kusina.

Lumapit ako rito at sinilip kung anong ginagawa niya. Naghuhugas pala siya ng plato. Naisip kong gulatin siya kaya dahan-dahan akong humakbang at sumigaw na nagpatalon sa kaniya sa gulat. Tawa-tawa naman akong umupo sa high stool.

"Ikaw na bata ka talaga, 'di ka talaga nadadala! Ilang beses mo na akong nagugulat sa taong ito." pagsesermon sa akin ni Manang Lena ngunit nginitian ko lang siya ng matamis.