Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✿
Görünmeyen kara eller boğazımı sıkardı.
Her gece yanı başımda nefeslerini duyarak, nefretlerini ninni olarak sayardım. Sonuçta, sevgi veya nefret yerine sonu olmayan bir hissizlik hissettiğim günden bu yana normal olmadığımı biliyordum.
Normal bir kız asla değildim.
İyi değildim ben. Zamanında yardımlar istemiştim, elini uzatmıştım herkese. Kendimi yiyip bitirirken, nefesim boğazımdan çıkmazken yalvarmıştım sevdiklerime. Oysa sevdiklerim beni sevmemişti. Hepsini sadece ben uydurmuştum kafamda.
Ben her düşen yağmur damlalarında atan çığlıkları işitirdim. Bulutlara bakarken hayalleri değil azap vermek isteyen kıyameti görürdüm. Ben maviyi sevmek isterdim. Ama mavilikte beni istemezlerdi.
Sorun yardım etmemeleri değildi. Sorun benim doğmamam gerektiğini düşünmeleriydi.
Aynaların karşısında hiçbir şey hissetmiyordum. Makyajlar yapıp, bir bebek gibi süsleselerde bedenimi hiçbir şey duymazdı benliğim. Çünkü ben vebalıydım. Çocukluğumdan beri geçmeyen bir hissizlik vebasına aittim. Nefeslerden yoksundum.
Bu yüzden o kara eller boğazımı sıksa da, nefeslerini kulaklarıma verseler de hissetmezdim.
Umursamazdım.
"Kırmızı ruj sürecek." diyordu Rhoe ısrarla. Eunbi abla ise koyu kırmızı ruju kendine çekiyor ve Rhoe'ye şiddetle karşı çıkıyordu.
"O daha çocuk." Eunbi ablam tekerlekli sandalyede oturan beni hızla arkasına çekti ve koruma kalkanı oluşturdu.
"Yirmi yaşında be."
İkisi de tekrardan çetin bir kavgaya girdi. Benim hakkımda tartışıp aynı zamanda kolumdan çekiştirirken çığlık atmak üzereydim.
"Kızımı rahat bırakın." diye bir ses duyuldu. Üçümüz birlikte arkaya doğru dönerken ansızın tepemize dikilmiş olan Hera abla, ikisininde kulaklarını tutmuş ellerini üzerimden çekmelerini sağlamıştı.
Gözümde bir ilah gibiydi.
"Yemin ederim tek niyetim Serein'in güzel olması." dedi Rhoe ağlayarak.
Hera ablam dişlerini çıkardı. "Serein, doğal da hepimizden güzel."
Rhoe bu işten kurtulamayacağını anlayarak Eunbi ablaya sataşmaya başladı. "Eunbi'de, Serein'i engelliyor."
Eunbi abla, Hera ablamdan ay olarak büyük olsa da onun lider ruhlu bir kaplan olduğunu bildiğinden şuan elinde can çekişiyordu. "Serein'i sadece senden kurtarıyorum."
