Άλλαξες τη ζωή μου

[7] Πρώτη μέρα στο σχολείο

Πέρασαν αρκετές εβδομάδες από εκείνη την ημέρα που η Μαρία είχε κλάψει βουβά στο κρεβάτι της μετά τη νύχτα του βιασμού.Οι απειλές του Γιώργου συνεχίζονταν και παράλληλα δεν είχε το θάρρος να πει την αλήθεια σε κανέναν από τους γνωστούς της, ούτε στον Άγγελο ούτε στις κοπέλες που θεωρούσε κολλητές της...Η επικοινωνία με αυτούς σαν ανθρώπους ήταν πάντα τόσο επιφανειακή που σε μία τόσο δύσκολη στιγμή η Μαρία ήξερε βαθιά μέσα της ότι κανείς δεν θα ήταν πρόθυμος να την καταλάβει και να σταθεί δίπλα της!

Έκλαψε κι άλλες φορές στο κρεβάτι της βουβά και κρυφά από όλους όσους βρίσκονταν στο σπίτι! Η μητέρα της και τα αδέλφια της συνέχιζαν κανονικά τη ζωή τους χωρίς να έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει! Τις ελάχιστες φορές που τη ρωτούσαν για τον Άγγελο και τις φίλες της έλεγε ψέματα! Οι μέρες και οι εβδομάδες περνούσαν,μέχρι που έφτασε η μέρα που ανοίγουν τα σχολεία! Και έπρεπε να ξυπνήσει το πρωί για να πάει...

Το πρωί αυτής της μέρας, ενώ η Μαρία ένιωθε απίστευτη ένταση, ήρθε ένα ξαφνικό μήνυμα του Γιώργου να κάνει τα πράγματα χειρότερα:

<<Σήμερα θέλω να σε δω στις οχτώ στο συντριβάνι στην πλατεία Νίκης για να μιλήσουμε για κάτι δουλειές! Ή θα έρθεις ή θα ανεβάσω τις φωτογραφίες σου κάπου που δεν θα σου αρέσει!>>

Η Μαρία ήταν σε δίλημμα, δεν ήξερε πώς να το διαχειριστεί αυτό...

<<Αν τον συναντήσω στην πλατεία Νίκης, δεν πρόκειται να μου κάνει τίποτα γιατί θα υπάρχει κόσμος τριγύρω... Αλλά μπορεί να με ακολουθήσει καθώς θα επιστρέφω! Γιατί δυστυχώς δεν είναι σε κεντρικό δρόμο το σπίτι μου! Και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καταλάβει πού είναι!>>

Μην μπορώντας να βρει κάποια άλλη ιδέα, τελικά κατέληξε στην εξής απόφαση:

<<Θα πάω σχολείο και θα σκεφτώ εκεί γιατί τώρα δεν μου έρχεται καμία ιδέα! Ας ελπίσουμε ότι το σχολείο για μία φορά στη ζωή του θα μου δώσει έμπνευση για κάτι χρήσιμο!>>

...................

Στο σχολείο τα πράγματα ήταν μάλλον δυσάρεστα! Από την ώρα που ήρθε η Μαρία, πριν καν χτυπήσει το πρώτο κουδούνι για να κάνουν τα παιδιά προσευχή στο προαύλιο και να πάνε για μάθημα, όλοι την κοιτούσαν με βλέμματα επικριτικά και κουτσομπόλευαν! Ειδικά οι δήθεν κολλητές της! Δεν τόλμησε να πλησιάσει προς το μέρος τους!

Λίγο πιο πέρα είδε τον Άγγελο και τον Χρήστο να συζητάνε. Δεν την είχαν δει ακόμα γιατί υπήρχε αρκετός κόσμος γύρω τους. Το εκμεταλλεύτηκε και πήγε και έκατσε σε μια γωνία στον τοίχο αρκετά κοντά τους, ρίχνοντας τα μαλλιά της μπροστά από το πρόσωπό της, τοποθετώντας την τσάντα της πάνω στα πόδια της και βγάζοντας το κινητό της, κάνοντας τάχα ότι κάτι βλέπει.