Άλλαξες τη ζωή μου

[14] Το σχολείο

Η Μαρία απορούσε με τον εαυτό της! Πώς ήταν δυνατόν να της πάρει το κινητό ο διευθυντής για μία ολόκληρη ημέρα σχολείου και να μην αντιδράσει καθόλου; Λες και οι άλλοι συμμαθητές της δεν κυκλοφορούσαν με τα κινητά στο χέρι όλη μέρα, ακόμα και στα ίδια τα μαθήματα, παρά τον τυπικό κανονισμό περί απαγόρευσης κινητών!

Άμα γινόταν αυτό άλλη φορά στο παρελθόν, τότε που ήταν στην κλίκα με τα δημοφιλή παιδιά του σχολείου και η αυτοπεποίθησή της δεν είχε καταστραφεί, θα έκανε χαμό! Θα έβριζε τον διευθυντή και θα του μιλούσε άσχημα που τόλμησε να της πάρει το κινητό με το έτσι θέλω μόνο και μόνο επειδή έτυχε να την πετύχει μόνη της σε ένα σημείο και όχι σε μία παρέα με πολλά παιδιά στο διάλειμμα όπου ο καθένας θα είχε το δικό του κινητό και θα το έκρυβε ανάμεσα στους άλλους έτσι όπως κάθονταν όλοι μαζί!

Και δεν είναι εύκολο για έναν διευθυντή να παρακολουθεί μία ολόκληρη παρέα σε ένα διάλειμμα, ενώ το να στοχοποιήσει εκείνη επειδή έτυχε να τη βρει μόνη και απομονωμένη σε μία γωνία ήταν για αυτόν κάτι πάρα πολύ βολικό! Και η ίδια, βασικά, δεν είχε άλλη επιλογή έτσι όπως είχαν έρθει τα πράγματα: θα ήταν πάντα μόνη της σε ένα σημείο, απομονωμένη από τους άλλους, είτε στο διάλειμμα είτε τις στιγμές που θα έκανε κοπάνα! Χωρίς τη δυνατότητα να έχει έστω και το προνόμιο του ασύλου μιας παρέας! Και σκεπτόμενη αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα, άρχισε να κλαίει όπως πριν!

Το κουδούνι είχε χτυπήσει και ο καθένας που έβγαινε στο προαύλιο έτρεχε να βρει τη δική του παρέα, χωρίς να δίνει κανένας σημασία σε αυτό το κορίτσι που κάποτε ήταν με τα δημοφιλή παιδιά και τώρα έκλαιγε μόνο σε μία γωνία! Και ήταν δυσβάσταχτη η ιδέα της μοναξιάς σε συνδυασμό με το ότι η μητέρα της κινδύνευε και έπρεπε να τη σώσει! Αλλά ήταν τόσο απελπισμένη που λύση δεν έβρισκε!

Κάποια στιγμή, πέρασαν από το σημείο όπου καθόταν και έκλαιγε η Ελένη και η Άννα, οι πρώην φίλες της! Η Άννα έβαψε το μαλλί της πιο σκούρο κόκκινο από ότι ήταν πριν και η Ελένη είχε κόψει τα μακριά ξανθά μαλλιά της πιο κοντά! Είχε καιρό να τις δει και τις δύο και είχαν αλλάξει μόνο τα μαλλιά τους δίχως να υπάρχει καμία αλλαγή στη συνολικότερη εμφάνιση και το ύφος...

Τα ρούχα τους ήταν εντελώς τυποποιημένα και πανομοιότυπα, φτιαγμένα έτσι ώστε να αναδεικνύουν την σεξουαλικότητα ενός σώματος αποκομμένου από κάθε άλλη διάσταση της προσωπικότητας! Και όπως η έννοια του προσωπικού γούστου στο ντύσιμο είχε πάψει να είναι οικεία, έτσι και το περιεχόμενο της ίδιας τους της σεξουαλικότητας είχε πάψει επί της ουσίας να είναι κάτι που το αισθάνονταν ως δικό τους, όταν η αξία του στο σύμπαν της σχολικής δημοφιλίας κρινόταν από το πόσα αγόρια μπορούσε να προσελκύσει!