The Child Of Stygians (Stygians Duology #1)

Chapter 69: Gone

Adri's P.O.V.

      ANG tunog ng kulog ay tila iyak ng langit bilang pakikiramay habang patuloy sa pagbagsak ang ulan.

        Bakit hanggang kamatayan mo, ganito?

"Kahit simpleng libing ba hindi niya pwede makuha?" wala sa sarili kong tanong habang nakatitig sa bangkay na ngayon ay nakagapos sa krus na pader.

        Nagising akong nasa puting silid, ang unang balitang bumungad sa akin ay ang pagkamatay ni Xaria. Dahil sa hindi ako makapaniwala ay dinala ako ni Kuya Argus kung nasaan daw si Xaria.

"A-Ano ito?"

     Sa sobrang panlalambot ng tuhod ko ay napaluhod ako sa basang lupa. 

"Menoas Family will now face the execution in three days, they are now in jail inside the Centro. Once the rain stopped and all Agios came, Xaria Lin Menoa's body will going to be burn by the citizens..."

           Namilipit ang dibdib ko sa sobrang sakit kasabay nang paglandas ng parehong luha ko sa mga mata. Kumibot-kibot ang labi ko sa nasasaksihan ngayon.

"You can't do anything Adri. We can't do anything now, Xaria were considered as a threat and they badly want to burn her until her ashes fades. Keep in mind that the ceremony to burn her will start exactly twelve in the midnight...."

     Namulat ako nang tapikin ako ni kuya Argus at umalis siya, pero patuloy pa rin sa pagluha ang mata ko. 

      I tried everything I can, but it's still doesn't enough? Why? 

"Patayin niyo siya!"

"Halimaw!"

"Anak ng dilim!"

    Puno ng tao ang paligid. Madilim at walang buwan. Pero kahit na ang kadiliman, hindi kayang pahintuin ang mga taong ito sa pagsigaw ng pagsunog niya.

I really can't do anything. When the day that the Menoa's clan were being executed, I'm a pathetic loser who only watch with the freaks who's screaming for their death. Now, in my pathetic place again, I am here.

"Do you think she deserved this?" Rinig kong boses ng katabi ko natigil ako nang mamataan ko ang nasa gilid ko, Nazzi and Deiou. 

Si Deiou ang nagsalita. Walang buhay ang mga mata niya habang nakatitig sa bangkay na nakasabit sa krus.

"She doesn't deserved to be alive in this rottened place." Deious said.

    Even though he tried to seems fine. He isn't. We weren't. We can't do anything against the power of Ashanti, and even in the last moment, we can't even saved her from death...

     The Xaria I know is so pure. Not until prejudice and death knocks to the door of their house. She became someone she doesn't want to be.

"Yet she still saved us from Ashanti." biglang sambit ni Nazzi, kita ko ang pagkuyom ng kamao niya, "I'll save her family no matter what." 

       Determinadong-determinado ang mata ni Nazzi, hindi ko mapigilang mapangiti kahit na parang mamatay na ako sa sakit na meron sa dibdib ko.

     Biglang tumahimik ang paligid, saka ko nakita ang tao na nasa parang batong entablado.

"Today is the day we're going to witness the end of the cursed that happen three hundred years ago."

     It was Daero's father, I've felt Deiou shake and clench his jaw from anger.

      Biglang may mga nakahood ang tumungo sa harapan, dala-dala ang kandila at nagsimulang magritwal. Isa sa kanila ang nagbuhos ng likido sa bangkay ni Xaria,mukha itong gasolina.

      Napigil ang paghinga ko nang binalot ng apoy si Xaria, akala ko makakayanan kong makita ito ng tuluyan na nasusunog. Saka ko namalayan na humihikbi na ako kasama si Deiou at si Nazzi na ngayon naman ay pigil ang luha at nakakuyom ang kamao.

      I wanted to get stronger to give revenge to those people who hurted her.

"Now you know my feeling...."

         Biglang nagtaasan ang lahat ng balahibo ko mula sa talampakan. Nilingon ko ang paligid para makita ang mala hangin na boses pero wala akong makita.

"Now, the cursed will comeback alive-- with it's rage."

         Kasabay nang tila paghinto sa pagtibok ng puso ko ay ang malakas na hangin at ulan na bumagsak kasabay ng kidlat at kulog, naghiyawan ang tao sa gulat, pero ang nakakabigla ay ang sigaw ng tila milyong mga patay mula sa ilalim ng lupa.

      Sa isang kisap-mata; nasunog ang mga Agios na nagdadasal sa harapan,sumabay ang hiyaw nila kasama sa sigaw at ingay.

      Napahawak ako sa parehong taenga pero, halos mabuwal ako sa kinatatayuan ko nang masilayan ko ang bangkay ni Xaria na ngayon ay gumagalaw at kumawala sa krus.

      Napaawang ang bibig ko nang makita ang paghilom ng sugat niya ng kusa.

      Hindi... Hindi ito si Xaria....

"The seal...is now gone...."

         Saktong pagmulat ng mata ni Xaria ay ang pagkita ko sa tila walang katapusang kadiliman at kamatayan. Walang emosyon siya ngunit ang mata niya ang naglalabas ng tila itim na usok pati na rin buong katawan niya.

"S-sino ka?" Tanong ng isa sa mga mga taong nanginginig sa kaba at di kaaagad nakatakbo.

     Ni hindi mapansin ng mata ko ang mga taong nagtatakbuhan dahil sa takot, nanatili akong gulat sa kung sino ang ngayo'y nasa harapan ko.

"I am here as a punishment. Please prepare to die."

꧁༺༒༻꧂