Deepest Treasured Fantasies

Chapter 19

"Why are you crying?" he asked me. Nasa harap ko na siya pero pinili kong hindi tumingin sa kanya.

"Hey, look at me," When I turned to him, he cursed when he saw my tear-fucked face. "Are you hurt? Did someone hurt you? Who?"

My heart felt like it was ready to explode as he pulled me into a hug. I cried into his chest, so hard. "You're making me worry," He's hushing me while caressing my hair. "It's okay, you'll be alright. Shh."

Tinulungan niya akong makaupo habang hindi tinatanggal ang pagkakayakap sa'kin. "Tell me, what's wrong, please?"

Ilang minuto ang tinagal ng yakap namin bago ako bumitak sa kanya. Lumapit siya sa'kin at tinuyo ang mga luha ko sa mukha gamit ang mga kamay niya. "What's wrong?"

I finally looked at him. "Wala, naalala ko lang parents ko." Huminga ako ng malalim.

His eyes hold mine. "Hey, I'm your friend, right?" He watched me intently. "It's more than that, hindi ka iiyak ng ganyan kung wala lang."

Mas tumabi siya sa'kin hanggaang sa mawalan na kami ng pagitan sa isa't-isa. "I'm here to listen, just let it all out. I'm not going to judge you." He assured me.

We both stared at each other. Bakit laging ganoon ang mga mata niya, parang nanghihikayat ang mga mata niya para magsalita ako. "I made a mistake, seven years ago."

His forehead crease because of my statement. I frown, knowing that I need to say more. "After graduation, bumalik ako ng Cebu para simulan namin ng kakambal ko ang mga pangarap namin." I smiled bitterly. "Para sa farm business ni daddy at mommy."

"Daddy, after five years may CPA ka na at ako na ang magmamanage ng farm natin financially." Tinuro ko si Talia. "Si Talia, taga -bungkal."

Tumawa si Daddy at Mommy. "Hindi na kami makapag hintay sa inyo ng kakambal mo."

"Go on, I'm listening." Hikayat niya habang nakatitig pa rin sakin.

"I met Primo Dela Merced, anak siya ng governor sa Cebu." Sinalubong ko ng ngiti ang seryoso niyang mukha. "Akala ko nakita ko na ang taong magmamahal sa'kin, kagaya ng kakambal ko. Pero iba pala ang nakilala ko."

He cutt me off. "May ginawa ba siya sa'yo? Did he tried to rape you or hurt you?" His temper flared.

Umiling ako. "Hindi pero sinira niya pagkatao ko at ng pamilya ko." The swell was beyond my tears. "Pinagpustahan nila ako ng mga kaibigan niya at pinagkalat na may sex video ako sa kanila."

"But you didn't." He said firmly. It was not a question to be validated, it is a statement coming from him. Tila alam niya na hindi ko gagawin ang ganoong bagay.

I nodded, deep sob racked me. "Hanggang sa kumalat sa buong bayan ng San Antonio at ikinasira ng negosyo namin dahil mahirap kalabanin ang pamilya nila. Anak siya ng governor."

He pulled me into a hug. "Naubos ang ipon namin para lang maipakulong siya at ang mga kaibigan niya."

"Is that the reason, kung bakit hindi ka umuuwi?" tanong niya. Tumango ako at umiyak sa dibdib niya.

"Sinira ko ang mga pangarap namin ng kakambal ko, negosyo pati na ang pangalan namin." I bit my lip to control myself. "I tried to prove them wrong, pero kahit anong gawin ko, ganoon pa rin ang tingin ng mga tao. Wala naman na sa'kin 'yon e. I don't give a fuck kung ano mang isipin nila pero ibang usapan na kapag pamilya ako ang nasasaktan."

Huminga ako ng malalim. "Miss na miss ko na sila. Buntis ang kakambal ko, gusto kong umuwi para alagaan siya. Pero hindi ko kaya dahil sa ginawa kong kahihiyan. Wala akong mukhang mapakita sa mga magulang ko."