Çok sinirliydim ve etrafımda küçük şimşekler çıkmaya başlamıştı. Ne yaptığımı o an anlamıştım , kendimi kontrol edecektim. Hızlıca nomunun üzerine atladım ve bir anda ellerinden çıkan alevler ile nomuya çok sert bir yumruk atmıştım . Harikaydı , çok güçlüydüm , bu gücü hissetmeyeli çok uzun zaman olmuştu , adrenalin oranım doruklardaydı ve alevlerimi kullanmaya devam ettim , ben kullanmaya devam ettikçe içimdeki o his güçleniyordu . Nomuya çok sert bir tekme attım ve bir anda bulutun içinden yeni bir nomu çıktı , ikisini aynı anda nasıl öldüreceğimi düşünürken all might içeri girdi ve çocuklarla diğer nomuya halletmeye başladılar . Ben hâlâ büyük olanıyla ilgileniyordum, kendimi kaybetmemek adına gücümü az ve kısa aralıklarla kullanıyordum. Bir anda saniyeler içinde bilincim gitti ve o sırada nomunun işini bitirmiştim. All might ve çocuklar da diğeriyle ilgilenmişti dalar ben... ben kendimi kontrol edemiyordum. Sanki bedenimden yavaşça kopuyordum , villanlar kaçınca yanıma geldiler ama yapmamaları lazımdı... APTALLAR ÖLECEKSİNİZ KAÇIN diye bağırdım. Canım yanıyordu ve en önemlisi kendime verdiğim sözü tutamamıştım. Yapmam gereken tek şey kendine hakim olmaktı ama yapamadın dedi ses . Cenin pozisyonundaydım , yumruklarımı sıkıyor ve ağlıyordum. Fakat sonra bir şey oldu. Her yer loş ışıkta kaplandı ve vücudumu geri aldığını hissettim. Kısa ve sinsi bir gülüş duyduktan sonra bir anda gözlerimi açmıştım . Başımda Mina , momo, uraraka ,denki , kirishima , shoto , bakugou ve birkaç kişi daha vardı. Uyandığımı anlayınca momo hemen dolu gözlerle bana sarıldı . " tanrıya şükür iyisin" dedi. Ben ise şunu diyebildim " hepiniz uyanmamı mı beklediniz" denki atılarak "tabiki de bekledik biz arkadaşız, hem sen bizi kurtardın" kurtardım mı ? Arkadaş mı? Neler olmuştu ? Hepsini en başından anlattılar.midnight Sensei beni bayılmıştı, o olmasaydı ne olurdu bilmiyorum. Gücümü kullanmaya başladıktan sonrasını çok az hatırlıyordum. Doktor yanıma geldi ve" nasıl oldu bilmiyorum ama çok hızlı iyileşiyorsun, pek normal bir şey değil fakat şanslısın" dedi . Herkes bana ağzı açık bakıyordu . Doktor herkesin çıkması gerektiğini söyledi , herkes çıkıyordu sonra Mina bana sarıldı ve o da ayrıldı. Annem ve babam odama daldı , annem çok sinirliydi , babam ise endişeliydi .
Annem: BUNU NASIL YAPABİLİRSİN? NEDEN BU KADAR DİKKATSİZSİN? O BİR ÖZGÜNLÜK DEĞİL ANLA ARTIK BUNU gibi şeyler söylüyordu. Babam onun sözünü kesti ve
Babam: sonuç olarak şuan iyi , elbette bir gün kullanacaktı , bu kadar üstüne gitme diyerek beni korudu. Ama ikisinin de ne dediği umrumda değildi. "Yeter artık dinlenmek istiyorum" dedim ve onları odadan zorla çıkarmayı başardım.
30 dakika sonra:
shoto odama girmişti , şaşırdım ve bana neler olduğunu sordu. Başta şaşırdım ama sonra anlattım. O da sonra bana kendi başından geçenleri anlattım , ikimizin de travmaları ve garip ebeveynleri vardı. O gece baya bir konuşup dertleştik. Normalde gülmeyen shotoyu odamda ilk defa gülerken gördüm gerçi daha 3 gündür tanışıyoruz ama olsun.
^yaklaşık bir hafta böyle toparlanma süreciydi , herkesin yaraları iyileşmiş sayılırdı ve 1A sınıfı çok popüler olmuştu^
Olaylardan sonraki okulun ilk günüydü , çok sessizdi kimse bir şey söylemeye cesaret edemiyordu . Okuldan çıkmak için toparlanmıştık ve kapı açıldığı an bütün okul kapıdaydı . Ben hâlâ çantamı toparlıyordum ama konuşulanları duyabiliyordum. Bir anda mor saçlı yakışıklı bir çocuk öne geçip konuşmaya başladı , bir şeyler söyledikten sonra bana uzunca bakıp " hey sen şu güçlü özgünlüğü olup herkesi kurtaran kız değil misin?" Dedi . Kekeleyerek evet dedim . Bakışlardan çok rahatsız olmuştum , bakugou bunu anlamış olacak ki sınıfın önünden çekilin extralar diye bağırdı. Sonra deku ve lida ona senin yüzünden nefret topluyoruz dediler.umursamadan tekrar bağırdı ve ortadan bşr yol açıldı. Ben , kiri , momo ve bakugou oradan çıkmaya çalışırken mor saçlı çocuk bileğimden tutup bana baktı bende rahatsız olup bırak dedim . Tutmaya devam edince bakugou "oi kız sana bırak dedi değil mi?" Dedi. Rahatlamıştın çünkü kalabalık çok rahatsız ediciydi. Sonra yine birisi bileğinden tuttu , bu sefer bu kişi momoydu . Rahatlamıştın. Sen ve momo sağdan hızlıca merdivenlere gittiniz ve sonra okulun dışına kendimizi attınız. Derin bir nefes aldın ve momoya teşekkür ettin. Gülümsedi ve yola koyuldunuz. Yolda koluna girmiştin , mutsuz değildiniz ama üzerinizde hâlâ şok vardı . Eve girince hemen eşyalarını sebastiana verdin ve üzerini değiştirip dışarı çıkmıştın Çünkü biraz hava almaya ihtiyacın vardı.
😩Nası gidiyor hikaye 🖤 bütün bölümleri art Arda yazmaya çalışıyorum aklımda bir sürü fikir var 😏 ılysm 🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤😩🖤
