Tren istasyonundan inmiştim ve tepeye çıkıp gözlerimi kapattım. Gideceğim kişinin kim olduğunu biliyordum fakat onu 1 kere gördüğüm için nerede yaşadığını bilmiyordum. O yüzden tepede kollarımı açtım ve hislerimin beni yönlendirmesini bekledim. Uzun bir yürüyüşten sonra eski tip bir Japon konağına geldim. Kapı açıktı. Ayakkabılarımı çıkarıp içeriye girdim ve uzun koridorda yürürken soldaki kapıyı açtım. Yaşlı bir adam yer masasında 2 bardak çayla oturuyordu. Kafasını kaldırmadan konuştu.
X: istediğin zaman gelebilirsin dediğimde bu kadar erken geleceğini düşünmemiştim ama neyseki her zaman hazırlıklıyım sevgili marry.
Marry:s-sen nasıl?
X: gel hadi otur. Her şeyi anlatacağım.
***********************************************
X: benim büyük büyük dedem güçler ilk çıktığı zamanlarda yeterli güce sahipti ama dünyayı daha iyi bir hâle getirmek için daha da güçlü olmak istiyordu ve akumayla bir anlaşma yaptı. Sonra bu güç onun oğluna ve onun da oğluna geçti. Ama varis gücü söz verdiği gibi kullanmadı ve anlaşmayı bozdu. Akuma bu duruma çok sinirlendi ve bir lanet oldu.
Marry: peki siz varis miydiniz?
Büyükbaban: bana siz diye konuşmana gerek yok sevgili torunum. Yıllardır seni göreceğim anı bekliyorum .
Gülümsedim sonra devam etti.
Deden: ben varis değildim fakat bu gücü bir kere kullandım. O büyük savaşta , afo'ya karşı. O gün akumayı gördüm ve torunumun bir dahaki varis olacağını söyledi. Bir kız varis. İlk defa. Ablan doğduktan sonra annene olanları anlattım. sonra diğerleri doğdu ve ablan gücü kullanmak için uygun kişi gibi eğitime sokulmuştu. Annene doğru olmadığını söyleyince büyük bir kavga çıktı ve daha sonra görüşmedik. Ama sonra sen doğdun marry. Sen o kişiydin . Zeki, kuvvetli ve iyi niyetli kız. Yeni varis. Belki de annene şuan kızgınsın ama sana verilen eğitimlerin hepsinin nedeni akumayla ihtiyacın olmayacak kadar güçlü olmanı istemesi. Bu günün geleceğini biliyordum. Aileniz dağılmış durumda ama bunu düzeltebilecek kişi sensin marry.
Sonra ayağa kalktı ve arkadaki dolabın çekmecesinden bir yüzük çıkardı.
Deden: bu yüzük akumanın kullanım yüzüğü, onu nasıl çağıracağın senin ve akuma arasında olan bir şey.
Marry: fakat biz daha önce de konuşmuştuk ya da akumanın gücünü kullanmıştım.
Deden: bu akumanın ele geçirme arzusuyla ilgili. Onunla başa çıkmayı öğrenmen gerekiyor marry. Zamanı gelince akuma hakkında daha fazla şey öğreneceksin ama bunun için doğru zamanın gelmesi gerekiyor.
Yüzüğü ip ile kolye haline getirip boynuma taktım. Eve kadar böyle götürecektim.
Marry: peki rin?
Dedem benim dediğimi umursamadı ve kulağını sanki ona birisi bir şey söylüyormuş gibi rüzgara verdi.
Deden: sanırım artık gitme vaktin geldi marry. Tekrar gelmeni bekleyeceğim , eğer gelmek istersen bana kuşlar önceden haber verir.
Dedeme sarıldım ve konuştum.
Marry: geleceğimden emin olabilirsin .
O sırada ailen*
Annen: ne demek hastanede yok?
Baban: bilmiyorum yok İşte , kaçmış olmalı.
Annen hem ağlıyor hem de bunun nasıl olabileceğini düşünüyordu sonra aizawa Sensei ve müdür nezo geldi.
Nezo: kamera kayıtlarını inceledik marry sabah erkenden hastaneden kaçmış. Fark edilmemesi çok normal , bir profesyonel gibiydi.
Aizawa Sensei:Biz bütün arama çalışmalarını yapıyoruz , eve geçip dinlenmelisiniz.
Anne ve baban istemeyerek de olsa eve geçti ve sebastiandan çay istediler. Son olaylardan sonra sebastian 1 haftalığına eve dönmüştü.
Ua*
Momo oturup ağlıyordu
Momo: bunu nasıl yapabilir? Neden gitti? Geri dönecek mi?
Kimse bir şey dememişti çünkü kimse ne olduğunu bilmiyordu.
Momo: CEVAP VERSENİZE
uraraka: hey momo-chan sakin ol . Marryi en iyi tanıyan kişi sensin. Biz onun arkadaşlarıyız fakat yaşadığı şeyleri senden başka kimseye anlatmıyor. Sen kontrolü kaybedersen biz dağılmış oluruz.
Momo burnunu çekti ve su içip ağlamayı kesti. Tek yapabilecekleri şey beklemekti.
Bizim bakış açımız***
Eve doğru gidiyordum . Kapının önünde polis arabası ve siyah bir araba vardı.
Eve girdim .salonda annem , babam, abim , ablam , müdür nezo , all might ve aizawa Sensei vardı. Geri kalan 4-5 kişi de polistir diye tahmin ediyorum.
Masadaki bilgisayarda kamera kayıtları vardı. Bana çok Kızılacakmış gibi bir hava vardı fakat umrumda değildi. Umursamaz bir ses tonuyla konuştum.
Marry: selam.
Sebastian: hoşgeldiniz hanımım.
Ceketimi sebastiana verdim ve herkes bana ağzı açık bakıyordu. Omuz silktim ve annem aşağıdan bağırdı
Annen: hey bütün gün nerdeydin ?
Geri dönüp salonun kapısına gittim ve yaslandım.
Marry:doğruları öğrenmeye gitmiştim
Annen: huh? Bunu yapamazsın akuma çok tehlikeliydi ve yaralandın.
Kapıya hiç duruşumu bozmadan vurdum ve konuştum.
Marry:bütün kemiklerim kırık bile olsa ben oyum. Seçilen varis.
Annem donup kalmıştı.
Annen: s-sen
Marry: akumayı ne olursa olsun kullanmayı öğreneceğim ve onunla yüz yüze geleceğim.
Annen: bunu nasıl yapacaksın ? İmkan-
Marry: zamanla öğreneceğiz.
Odama çıktım , üzerimi değiştirdim ve dışarıya çıktım. Denkiyi aradım.
Marry:hey denki naber?
Denki: s-suzuki sen misin?
Marry: ben aradığıma göre denki?
Denki: AMAN TANRIM İYİSİN , ÇOK KORKTUK HEMEN MİNAYA GEL!!!
Arkadan ağlama sesi geliyordu. Hemen minanın evine gittim kapıyı Mina açtı ve içeriye girdim. Herkes oradaydı. Dekuyla aynı ortamda kalmaya katlanamayan bakugou bile. Momo yumruklarını sıkarak dolu gözlerle üzerime yürüyordu. Çok sinirli gözüküyordu. Sağ omzuma sert bir yumruk attı
sonra bana sarıldı. Nerdeyse fısıltıyla konuşuyordu.
Momo: çok korktum.
Marry:hey sakin ol ben iyiyim. Bana bir şey olmaz
Diğerlerine de aynı şekilde gücümle alakalı bir şeyler öğrenmeye gittim dedim ve akşam eve döndüm.
Sebastian: tekrardan hoşgeldiniz hanımın
Marry:merhaba sebastian. Pansumanımı yapabilir misin?
Odama çıktım ve sebastian elinde ilaç kutusuyla döndü. Pansumanımı yaptıktan sonra günümün nasıl geçtiğini sordu ve olanları az da olsa anlattım.
Sebastian odadan çıkacaktı
Marry: hey sebastian
Sebastian: buyrun hanımım
Marry: eve tekrardan hoşgeldin. Seni özlemişim.
Sebastian gülümseyip odadan çıktı. Bende yavaş yavaş uykuya daldım.
___________________________________
Oy verir misiniz?❤️
