Chapter 31

73 2 1
                                    

Brielle's POV

"Baby, aalis na ako ah? Mag-iingat ka palagi. Lagi mo lang tatandaan na mahal na mahal kita." sabi nya at kiniss ako sa forehead.

Gabi na kasi. Actually, umaga na nga eh. Kasi gusto nya daw na kasama nya parin ako hanggang sa matapos yung araw ng anniversary namin. Nakahiga lang kami. We just cuddled. Ang sweet namin noh? Mainggit kayo, please?

Kaya ngayong 12am na, uuwi na sya.

"Eto naman, kung magsalita parang di na tayo magkikita bukas eh, noh? *chuckles* Dibale, naiintindihan ko yang mga ganyan mo dahil nga second anniversary natin ngayon. O, ingat sa daan ah? Lalo na sa pagdadrive." sabi ko.

Bigla nya akong hinila at niyakap ng sobrang higpit. Yung yakap na nagsasabing "Ayoko ng umalis. Dito nalang ako. Don't let me go."

Nakakatuwa lang na kahit dalawang taon na ang lumipas, eto pa rin kami. Magkasama pa rin. Sabi nga sa kanta ni Ed Sheeran, "Me, I fall in love with you every single day." Ganan na ganan kami.

Nakakatuwa rin na sa loob ng dalawang taon na, parehas naming napatunayang para talaga kami sa isa't isa.

For the past two years rin, si Japeth, ayun. Nakahanap ng sex slave. Eww. So gross. He's nothing but a certified dickhead fucker.

Si Kaehl, ayun. Naamaze ako. Under sya sa girlfriend nya. Nagbago na talaga sya. Good for him.

Si Daniel? Inamin nya na sakin lahat. Its Jella. Not Lauren. Habang kami nun, tinetext at tinatawag tawagan sya ni Jella. But he said na it means nothing to him daw. I despise and loathe them for that.

Wala na kong paki. Basta ako? Masayang masaya na ngayon. I don't care about the past anymore.

"Ayoko ng umalis sa tabi mo hangga't maaari, If only I could stay with you, right by your side everyday, hug you like this every minute and every second of forever, I would." he said.

"Ang drama mo be. Haha. Lagi naman na tayong magkasama ah? But you know what? I feel the same way. I'd love to. Pero syempre, dadating din yung panahon na yun. Sabi mo nga di ba, you'll gonna marry me someday. If you'll ask me to, I would abso-freakin-lutely say yes." he smile widely then gave me a smack.

"I can't wait for that time to happen." he said then hugged me.

"Ako rin eh. Gusto mo, wag ka ng umuwi? Dito ka nalang. Wag ka ng umuwi. Wag ka nalang umalis. Wag mo nalang akong iwan." sabi ko.

"Kung pwede lang talaga, gagawin ko. Pero wala kasing kasama sina mama at Beatriz eh. Tsaka, gusto ko na rin silang makita." sabi nya.

"Okay lang. Mejo late na baby, uwi ka na. Ingat ka sa daan." sabi ko.

Bumitaw na sya sa yakap namin then kissed me on my forehead.

"Baby, can I kiss you for the last time?" he asked.

"For the last time ka jan?!" tanong kong natatawa.

"For the last time ngayong araw na to. Eto naman eh." sabi nya.

"Sabi ko nga. Syempre, pwede. I'm yours and yours alone, remember?" I said.

He smiled widely. Then kissed me. For a minute or two, I guess. He broke it then smiled again at me. Ang sarap titigan yung mukha nya. Napangiti nalang din talaga ako.

He's caressing my face. My cheeks, my nose, my eyes, and my lips. Up to my hair. Down to my chin.

"I'm glad, you're a part of my life. And forever, you'll be. I will always love you, every inch and every part of you, baby. I love you, Gabrielle. I love you so much." he said.

My Past, my Present and my Future (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon