My Past, my Present and my Future (COMPLETED)

Chapter 11

Brielle's POV

First day of school. Gosh. Kinakabahan ako. Umakyat na ko papuntang room ko. May mga mangilan-ngilan na ring andun.

Ako yung tipo ng tao na kapag hindi mo pinansin, hindi ka rin papansinin. Kaya pano ako magkakaroon ng kaibigan nento?

Pero okay lang. Wala ako sa mood. Kung may kakausap man sakin, baka masungitan ko lang. Tsaka parang mas feel kong maging loner.

Parang gusto ko ng tamihik na buhay. Yung ako lang mag-isa. Sabi nga nila, "Sometimes, its better to be alone so no one can hurt you."

Gusto kong maging independent. Yung hindi na tulad ng dati na lagi akong nakadepende sa mga kaibigan ko. Wala na sila dito, kaya dapat kaya ko na sarili ko.

Maya maya lang, pumasok na yung prof namin. Nagpakilala sya. Then, alam na. First day of school, freshman, hindi mawawala ang introduce yourself thingy.

"Where's Ashley? Is she already here?" tanong nung prof namin.

Nagtaas naman ng kamay yung Ashley. Then nagpakilala.

"Samantha?" tanong nung prof namin. Then nagpakilala din sya.

"Miguel?" nagpakilala din.

Mejo malayo pa siguro ako. "S" kasi ang start ng surname ko eh. Tsk.

May mga mangilan ngilan ring late. Mejo marami rin pala kami. Nabalik nalang ako sa wisyo ng tawagin ng prof namin yung pangalan ko.

"Gabrielle?" tawag nung teacher namin.

"Mam/Mam" sabi ko. Sabi din nung isang kaklase ko.

Bloody hell, parehas kami ng pangalan. Nilingon ko yung lalaking nagsalita and...

"What the fuck." I murmured. Si stranger. Este si Gabriel, nakatitig sakin na gulat na gulat.

"Mam, sino pong Gabrielle? It seems na, we have the same name po kasi." tanong ko sa prof namin.

"Gabrielle Yllizabett Sierra." sabi nila. So, ayun. Nagpakilala na ko.

"So, yeah. Gabrielle Yllizabett Sierra here. Brielle for short. Sixteen. Psych." sabi ko then umupo na.

"Silvestre, Gabriel." sabi ni Mam.

"Gabriel Callan Silvestre. Gabriel or Gabby would be fine. Sixteen. Pol. Sci." sabi nya at umupo na.

Ang sungit ng dating nya. Pero bakit sakin, hindi sya masungit? Ngayon ko lang sya natitigang mabuti. But dude, he got a handsome face.

Good boy na bad boy ang dating. Malinis sya manamit, pero may piercing sya na nakadagdag sa appeal nya.

Maya maya lang, tumabi sya sakin.

"Ang liit ng mundo, at mapaglaro talaga ang tadhana. Napaka-unusual." sabi nyang mejo natatawa.

"Oo nga eh. Who would've thought na after all, magkaklase pala tayo. Parehas pa tayo ng pangalan." sabi ko.

Napaka-unusual nga talaga. But I find it cool!

"So, yeah. Hindi pa pala ako nakakapagpakilala sayo ng formal. I'm Gabriel and you're Gabrielle." sabi nyang natatawa. Natawa din tuloy ako.

"Yeah, yeah. We're Gabriel/Gabrielle. But I prefer to call you Callan. Is that okay?" I asked.

"Sure, sure. Pero ikaw lang ah?" sabi nyang nakangiti. Nagnod akong nakangiti.

I never thought na ngingiti ulit ako ng ganto.

"So, Gabrielle ang itatawag ko sayo." sabi nya.

"Ayoko." sabi kong todo iling.

"Why? Ang cool kaya!" sabi nya.