Ve biliyor musun ki, seni sevdiysem, Bütün ruhların yaratıldığı ve henüz cesetlerin biçilmediği o mecliste, Senin yanında yer almış olduğumu hatıramda taşıyor olduğumdandır bu.
Bunca kolay terk ediyorsam varlığımı senin varlığına O şimşek parılt...
Sabah erken kalkmıştım. Alışveriş yapacaktık bugün annem ve Selvi Teyze ile gidecektik. Bir de bu çıkmıştı başıma. Alışveriş yapmaktan nefret ediyordum.
"Kızım Eylül hadi çıkıyoruz biz gel sende" dedi kapıdan seslenerek."Tamaam" dedim bende. Üzerime montumu alıp çıktım.
Şuan AVM'de dinleniyorduk. Alışveriş bitmişti bende... Selvi Teyze Atakan'ı arayıp bizi burdan almamızı söylememi istedi. Oflayarak Atakan'ı aradım. Telefonu açınca "Merhaba" dedim o da "Merhaba" dedi. "Şey alışverişe çıktık biz... annen bizi almanı söyledi" dedim utanarak. Arkadan bir kadının 'aşkım hadi gel ama' diye bağırdığını duydum. Atakan hemen "geliyorum" diyip telefonu kapattı.
Yine gözlerim dolmuştu. Ne kadar salaktım ben böyle beni sevmeyen bir adamı seviyordum. Pişman olacaktım fakat geç olacaktı pişmanlık için. Gözlerimdeki yaşları geçirip annemlerin yanına gittim.
Yarım saate Atakan gelmişti. Selvi Teyze beni zorla ön koltuğa oturtmuştu. Arabadayken kimseden çıt çıkmıyordu. Atakan'ın bana baktığını hissedince bende ona baktım. Düz bir şekilde bakıyordum ona gözlerimde hiçbir duygu ifadesi yoktu. Gözlerimi ondan çekip önüme döndüm.
Evin önüne geldiğimizde Selvi Teyze "Oğlum siz Eylül ile birlikte yüzükleri seçmeye gidin" dedi. Atakan "Tamam anne" dedi ve annemler indiğinde arabayı çalıştırdı. Arabadaki sessizlik beni çok geriyordu. Rahatsızdım. Atakan da farketmiş olacak ki "ne yaptınız bugün?" diye sordu konu açmak için.
" Alışveriş" dedim kısa cevap vererek. Derin bir nefes verdi. "Sen ne yaptın?" diye sordum. Onun cevap vermesine izin vermeden ben konuşmaya başladım. "Ahh! dur biliyorum ne yaptığını, sevgilinle buluşup hasret gideriyordunuz" dedim sesimdeki siniri o da farketmişti. "Doğru bildin" dedi inkâr etmeden fakat o da bu cümleyi sinirli bir şekilde söylemişti.
Yarım saatin ardından kuyumcuya geldik. Atakan'ı beklemeden arabadan indim ve önüme çıkan ilk kuyumcuya girdim. Kolumun çekilmesiyle geriye doğru savruldum. "Beklesene kızım ne acelen var!" dedi o bana bağırdıkça sinirleniyordum.
"Çabuk inseydin sende" dedim ve kolumu elinden kurtardım. Arkamdan "Küçük cadı" dediğini duydum fakat duymamazlıktan geldim. "Buyrun efendim hoşgeldiniz" dedi kuyumcudaki çalışan. "Hoşbulduk... biz nişan yüzüğü bakacaktık?" dedim heyecanlıydım fakat belli etmiyordum. "Tabi" dedi ve önümüze yüzük modelleri koydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hepsi çok güzeldi fakat ben en çok beğendiğimi alacaktım. "Şu sade ve güzel" diyerek ikinci yüzüğü gösterdim. Atakan'a döndüm. "Sence..nasıl?" diye sordum. fikrini merak ediyordum. "Güzel" dedi resmen geçiştirmişti. "Bunu alıyoruz" dedi Atakan. O parayı öderken bende dışarı çıktım. Zaten kısa bir süre sonra o da geldi. Arabaya bindik.
"Üç gün sonra düğün var" dedi birden. "Niye bu kadar acele ediyorlar ki?" kendi kendime konuşuyormuş gibi sormuştum."Şirketi kurmaları gerekiyormuş... ama ben bu yüzden evlendiğimizi düşünmüyorum" dedi düşünceli bir şekilde. "Neden evleniyoruz o zaman?" diye sordum merakla.
"Bilmiyorum fakat bu konuda farklı bişi var.. çözemedim." dedi. Anladım der gibi bir ses çıkardım. Arabayla evin önüne geldiğimizde 'teşekkürler' dedim ve arabadan indi. Hızlıca eve girdim. Çok yorgundum dinlenmem gerekiyordu. Annemlere yüzüğü gösterdikten sonra odama gittim ve dinlenmeye çalıştım..
