Buyrun Dert Köşesi

997 39 99
                                    

Ah...

Her neyse...

Herkese merhaba a dostlar...

Bir miktar tıkandım...

Kafam cooook karışık....

Bir miktar yıkılır gibi oldummmm...

Çok şükür ayağa kalkabildik...

Ama bir miktar yorgunum... Sanırım...

Bunları yazarken bile o kadar yorgunum ki... Her an silebilir ve şunu siz görmeden kaldırabilirim de...

Umarım şu üzerimdeki yorgunluğun etkisiyle bunu yapmam... Sonu nasıl bitecek bilmiyorum ama yazmaya devam edeyim...

Evet biraz yorgunluk var... Zihnin yorgunluğu... Biraz da üzgünüm işte...

Bu ruh haliyle yazmak istemiyorum. Hüzünlü cümleler hikayeye karışsın istemiyorum...

Ah şu an gerçekten Yavuz Demirbilek yanımda olmalıydı...

İki aydır yazamıyorum dostlar... Kafam çoook karışık....

Ne yazacağıma karar veremiyorum.  Hamsilerim tava oldu... Canlılığını kaybettiler...

Gerçi yazamamin sebeplerinden biri son sınıf Mimarlık öğrencisi olmam... Çizmekten yazmaya da fırsat kalmıyor... Bir de bu yorgunluk var...

Ay bunları yazıyorum ama silsem miiii çok kararsizimmmmmmmm...

Yeni bölüm yazmak isterdim bunun yerine... Ama zihnimi toparlayamiyorum...

Bu bölüm dert köşemiz olsun  mu acaba?

Ay olsun muuuğ?

Neden olmasın ki?

Var mı derdini paylasmak isteyen?

Sınava girecek olanlar? Manyakca sınava hazırlanmis biri olarak taktik verebilirim chdhdhd

Evde sıkılanlar?

Önce sağlık... Ama bir miktar da sıkılmıyor değiliz...

Yine evde durmaya devam...

Arkadaşını özleyenler? Ya da bir başkasını...

Çalışmak isteyip motive olamayanlar?

Bir Cem Adrian şarkısına takılı kalanlar?

Geceler haram oldu uyuyamıyoruz diyenler?

Ya da

DOBARLAN GENDİNE GEL VE YENİ BÖLÜM YAZ DİYENLER?

Xjdhdhddhdhdhhdndj

Zihnimi dobarlayamiyorum Yavuz... keşke yanımda olsan uyuz ponçiğim dhdhdhdh

Neyse...

Belki silerim...

Silmezsem de...

Hiç değilse burda bir şey paylaştım diye mutlu olurum belki...

Siz kendinize çok güzel bakın...

Size çok iyi gelen ve çok iyi hissettiren insanlarla olun...

♥️💙🐟


Laz Damarı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin