İmtihan

125 8 21
                                    

Eylül nefes alamıyordu.Bu imtihan neydi böyle!Serkan ise burnundan soluyordu.Boşanalım demek de neyin nesi oluyordu.

Eylül:Serkan yapamam..Eşin olamam diyorum anla bunu.

Serkan:Sen bizim ne için tartıştığımızın farkında mısın Eylül? Bir bedenden ötesin benim için bu kaç defa edemem lazım sana hı!Boşanmak falan yok.Zaten yaza giriyoruz..Defolur gideriz bu şehirden kafa dinleriz.

Eylül:Serkan gitmeyeceğim.Ya bunlar..bu olanlar hepsi bunlar tesadüf mü sence?Kardeşimi toprağa koydum!Ardından da o pisliği üzerimde hissettim.Ya bunlar neydi!

Serkan:Aşkım..Aşkım bak bana inan sadece.Zordu biliyorum hâlâ da zor çok zor ama ben yanında olacağım.Yanında..Her daim seninle nefes alacağım.Asla bırakmam seni..

Eylül:O evi..O adamı nasıl unuturum peki ben?Hı..utanıyorum.

Serkan:Utanacak bir şey yok asla.Bak ben senin yanındayım tamam mı?Eğer..eğer istersen yalnız kalmak istemiyorum dersen annemlere gideriz.Hı?

Eylül:İyileşecek miyim?

Serkan sadece Eylül'e yaklaştı ama dokunmadı.Eylül elini uzatınca tuttu yavaşca..

Serkan:Sen hasta değilsin..Hasta değilsin ki..Sadece dinlenmen lazım.

..

Eylül ve Serkan Nazanların evine yerleşeceklerdi.Serkan onu anlamaya çalışıyordu.Şu bir hafta içinde Eylül gözlerinin önünde tükenirken elinden hiçbir şey gelmemesi Serkan'ı kahrediyordu.Önce ihanet tartışması ardından kardeşinin vefatı..ve en fenası az daha tecavüze uğraması..Az daha yetişemese ne olacaktı karısına!Serkan Kemal'i dava da etmişti.Mahkeme süreci de başlamıştı ama Eylül'ün haberi yoktu şimdilik!Eylül için Serkan'ın odası hazırlanmıştı.

Serkan:Rahat mısın?

Eylül:Evet..

Serkan bir şey eklemedi.Aşağıya inecekti ki Eylül seslendi.

Eylül:Annene..babana..ne diyeceğiz?Yani buraya taşındık a-ama..

Serkan:Ben senden habersiz bir şey anlatmam Eylül sen ne dersen o.

Eylül:Sak-saklanacak hâl kaldı mı ki?Anlat sen..Ben o anları o cehennemi bir daha yaşamaktansa..ölmeyi dilerim.

Serkan:Bir şey istersen eğer..seslen hemen.

Serkan odadan çıktı.Eylül bacaklarını kendisine çekip örtüyü de üzerine çekti.Herkese ve her şeye öfke dolu idi.

..

Serkan annesi babası ve Defne masada oturuyordu.Serkan gözlerinin dolmasına engel olamıyordu.

Tevfik:Korkutma Serkan bizi.Ne oldu diyorum oğlum!

Serkan:Ba-baa.Ben koruyamıyordum az daha o-onu..Yani bu halde..

Nazan:Kardeşinin vefatından sen sorumlu değilsin.Ne oldu hadi söyle!

Defne:Serkan..Serkan yoksa o adam mı?

Nazan:Defne..Ne oldu!

Serkan:Biz Eylül ile aşık olduk evet..Yani ben onun kalbine tutuldum daha lisede..Evet sevdim çok sevdim öyle sevdim ki sahiplendim.Ama biliyordum..Biliyordum ki..O kız benim sevgilim dediğim kızın başında bir sapığı vardı.

Tevfik:Ne!

Nazan:Ne!Nasıl yani Serkan?

Serkan:Kemal denen o it!O it haysiyetsiz!Benim karımdaydı gözü her zaman..lisede de bu yüzden yurda gönderildi!Annesi ona inanmadı ama Eylül kahroluyordu o adam onu taciz ederken..Geçen..geçen be-ben markete gittim.

Tevfik:Tamam..tamam oğlum!

Serkan:Eylül uyuyordu.Eylül yatağımızda uyuyordu..Halsizdi.Geldim ki..geldim ki!

Serkan masadan kalkıp çıldırıp yerle bir etti her şeyi!Babası ne yapacağını bilmezken Nazan ağlıyordu.

Nazan:Allah'ın belası..Eylül'ün yanına çıkayım mı?

Serkan:Sen bilirsin anne..Anne..anne ben onu kaybedemem..

Nazan oğluna sarılıp ardından Eylül'ün yanına çıkıp sarıldı sımsıkı!

Eylül:Öğrendiniz..öğrendiniz mi?Ben..ben çok özür dilerim!

Nazan:Kızım..Benim güzel kızım.Senin hiçbir suçun yok..Sen benim kızımsın!Defne'den farkın yok tamam mı?Ah..güzel kızım niye gelip sığınmadın bana..Hı?

Eylül de ağlarken ikisi birbirine sarılıyordu.

Eylül:Özür dilerim..Nazan Hanım..ben Serkan'ın da hayatını mahvettim..Özür dilerim.

Nazan:Aşkınız öylesine kocaman ki..bana direndi annene direndi ve duydum ki o pislik adama da direnmiş..Serkan sana aşık..gözlerini görsen ne olursa olsun senden başkasını sevmeyecek.

Eylül:Ben utanıyorum..O adam..of..

Nazan:Ben senin yanındayım..

Defne girince o da sarıldı.

Defne:Sen bizimlesin.Yalnız değilsin..

Eylül gülümsedi.Nazan toparlanıp yataktan kalktı.Defne'yi de kaldırdı.

Nazan:Çorba yapalım Defne.

Defne:Peki..Eylül sevdiğin bir şey varsa..

Eylül:Hiç fark etmez zaten..zaten iştahım yok aslında.

Nazan:Kız sen benim gelinimsin..yiyeceksin.

Eylül:Peki..

..

Akşam yemeği zamanı geldiğinde Serkan Eylül'ün kaldığı odaya kapıyı tıklayıp girdi.

Serkan:Eylül..Uyandın mı?

Serkan yaklaşmadan kapının önünde duruyordu.

Eylül:Uyanığım..Serkan annen bana çok iyi davrandı.Teşekkür ederim..

Serkan:Aşkım..Şey..

Eylül:Serkan gel-gelebilirsin yanıma.

Serkan:Şey..ben rahatsız etmek istemiyorum.

Eylül:Sen benim yaralarımı sarmayacak mısın?

Serkan:zamanla..

Serkan yemeği bırakıp çıktı.

-Bölüm Sonu

eysercilerrr💞
eyserizm💛

-Esraa

Kırgın Çiçekler-Aşk MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin