Zamanın Eli

120 9 35
                                    

Bir şekilde günler geçiyordu.Eylül ne hissettiğini bilmiyordu.O felaket günün üzerinden yaklaşık on beş gün geçerken Serkan ile yan yana oturamamıştı bile.Eylül kocasını seviyordu özlediğini de fark ediyordu ama çekiniyordu.O pisliği hatırlıyordu.Biliyordu Serkan asla o şekilde davranmazdı kendisine ama zamana ihtiyacı da vardı.Bir yandan okullar tatile girmiş Eylül de Serkan da sınavlarını sağ salim vermişlerdi.Songül'ün doğumuna bir hafta varken Eylül kızlarla hiç konuşmamıştı.Kırgındı..Cemre olayını Serkan'a daha sormamıştı.O gece neler olmuştu!Bunu kocasından dinleyecekti ama şimdi sırası değildi.

Defne:Eylül biraz aşağıya insene.

Eylül:Bilmem ki..Ortalık da ayak altında dolanmak istemiyorum.

Defne:Ya olur mu öyle şey Eylül.Biz annemle çıkıyoruz.Kapıyı kilitleriz.

Eylül başını salladı.Serkan neredeydi ki?Yataktan kalkıp pijamalarını çıkarıp bir kot ve bir tişört giyip saçlarını da taradı ardından aşağıya indi.Salonda kimse yoktu.Biraz televizyona bakıp mutfağa geçtiğinde sıcak su hazırlayıp bitki çayını da açtı ve demledi.Mutfak masasına oturup dışarı izlerken mutfak kapısından bahçeye çıkıp sandalyeye oturdu.Kafasında her şey vardı..Büşra'nın vefatı.Kızların ondan bazı şeyleri saklaması!Ne sakladıklarını bile bilmiyordu.Çayını yudumlarken Serkan geldi.

Serkan:Canım..Dışarı çıkmışsın çok sevindim.

Eylül:Otur lütfen.

Serkan Eylül'ün yanına oturdu.Serkan karşıya bakaren Eylül kocasını izliyordu.Serkan yorgundu görebiliyordu bunu.Onun kokusunu çekmek istedi on beş gündür dokunamamıştı eşine!Sarılamamıştı bile..Eylül dolu gözlerine rağmen Serkan'ın omzuna bıraktı başını.Serkan yüreğinin nasıl attığını fark ederken gülümsedi.

Eylül:Serkan..Seni çok özledim.

Serkan:Elini tutabilir miyim?

Eylül başını kaldırıp kocası ile burun buruna kaldığında kalbindeki ritmi hissediyordu.Onu nasıl da seviyordu böyle?Neydi bu hissin adı?Serkan karısının elini tuttu.Nefesleri birbiri içinde dolaşırken Eylül onu ne kadar çok özlediğini anlıyordu..Varlığına şükür ediyordu.

Serkan:Birtanem..

Eylül:Serkan..Ne yapacağız?

Eylül geri çekildi..Yeniden başını kocasının omzuna bıraktığında Serkan karısının elini dudaklarına gömdü.

Serkan:Sadece zaman..her şey adına.

Eylül:Serkan bundan önce başka bir şey daha..Sen bana o geceyi anlatacaksın.Yoksa zamanın bir anlamı kalmayacak.

Serkan:Hangi geceyi?

Eylül başını kaldırdı.Serkan ile yüz yüze bakıyordu.

Eylül:Serkan biliyorsun..

Serkan:Eylül..Bak ben zor durumdaydım.Evet bu asla bir bahane değil hatta rezillik biliyorum çok özür dilerim!Ben..evde yalnızdım.Sen yoktun..Bilmiyorum kaçrıldığını daha o zamanlar.O Atakan onunla bir arabaya binip gitmiştin kıskandım seni..Canım yandı ben sana yardım edemezken o adam yanındaydı.Ne bileyim acı mı çıkarmak istedim ne yaptım bilmiyorum!Cemre ile sabah okulda konuşmuştuk yani senden benden..Üzgün olduğumdan bahsettim.

..

Cemre:Serkan..Ne oldu iyi misin sen?

Serkan:Ya Eylül Atakan ile gitti.Bir daha da açmadı.

Cemre:Ya aslında çekime gitti onlar.

Serkan:Ne çekimi ya?Eylül demedi bana hiçbir şey.

Cemre:Ay ben pot mu kırdım..Şey onlar Antalya'ya gideceklerdi..Çekim için yaz konsepti.

Kırgın Çiçekler-Aşk MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin