Chapter 29

22 8 31
                                    

Sleep my darling,
Sleep and take your very rest.
For one day a ring will come,
Your sorrow will run away,
Your pain will go away.
Hope for a lifetime will now arise. 

_______________

Minulat ko ang mga mata ko. Ang mga kurtina ay naka-hawi na kaya naman nasikatan ng araw ang kaunting parte ng mukha ko. I smiled. Ito ang araw na pinaka-hihintay naming nina mama at papa.Today is my discharge sa hospital. After almost 3 weeks na naka-confine, It was really happy to hear your doctor say you're finally okay.


Wala naman daw akong sakit sabi ni mama. Sabi rin ni Doc, I just need rest for my brain to stop hurting. And as much as possible, I am not encouraged to always overthink. Bumangon ako at napa-upo. The smile in my lips is still there, nang biglang tumunog ang phone ko.


*1 new message from Shiloh Miguel Gonzales*

Shiloh Miguel Gonzales:
GOOD MORNING SWEETHART <3


Napatawa naman ako sa nabasa ko. Bigla rin akong napatigil realizing what he texted me is something that needs to be explained. Aish! Hannah naman, what were you thinking? 

Me:
Hoy! Nasira ang morning ko dahil sa
"SWEETHART" mo 'no.
Don't ever call me that.I hate it.


Hay nako ka talaga Shiloh Miguel Gonzales! Inilagay ko ang cellphone ko sab inti ko at iniabot ang suklay at salamin na nasa lamesang katabi ng kama ko. Habang nagsusuklay, napapaisip din ako.


Grabe na pala ang paghihintay ni Shiloh sa'kin. It's been 3 years since nung umamin siya sa'kin at nagpaalam na mangligaw. It's been 3 years at ngayon, hindi ko pa rin naibibigay ang 'oo' na hinahangad niyang marinig sa'kin noon pa man. Muling nag-vibrate ang cellphone ko.


*1 new message from Shiloh Miguel Gonzales*

Shiloh Miguel Gonzales:
Sorry na po, madam <3


Aba't! May pa madam madam pang nalalaman ang loko! May pa-heart emoticon pa! 'Kala niya uubra. Hmp! Matagal na pong taken ang little heart ko fyi. 'Pag nahigitan niya ang ginawa ni Troy sa buhay ko, baka sakali pa.


*0922******* is calling you*

"He-hello?" Nag-aalanganing sagot ko. Hindi kasi naka-save ang number sa phone ko, kaya namna, wala akong ideya kung sino ito. Kadalasan talaga 'pag unknown number, hindi ko sinasagot, but answering this one, makes me feel something that this, is right.


"Ha-Hannah?" The voice. Unti-unting namumuo ang luha ko.  


Ang boses na ito, ang nagbalik ng hindi ko maintindihang pag-tibok ng puso ko. Ang boses na ito, ito ang hinahanap ko. Napahawak ako sa bibig ko dahil, 'di ko na mapigilan ang luha ko at paghikbi ko. 


"T-Troy? I-Ikaw na ba 'yan?" Sinubukan kong caswal siyang batiin. Nakagat ko ang ibabang labi ko para lang maitago ang paghikbi ko. Baka isipin niya na naghahabol pa rin ako. he has Liah. Napakagat ulit ako sa labi ko nang 'di ko mapigilan ang malakas na hikbi ko. 'P'wede ba?! 'wag kang magdrama ngayon! This is not the right time! Tumango-tango ako para kalmahin ang sarili. 

After LifetimeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon