Chapter 1

215 53 86
                                    


 "Hello, Kuya! Tsk tsk! Asan ka na ba? Kanina pa ako sa restaurant! Mauubos na load ko ha! Remember, I don't have your number so please. 'Pag 'di ka talaga dumating in one minute, aalis na 'ko, may gagawin pa akong school project tsk."


Kaloka ka kuya! Dami ko nang call sayo sa messenger and you're not answering. Heck! Pero I did lie on some part. Wala naman talaga akong gagawin, I just want him to rush. Actually, nung niyaya niya akong ililibre raw niya ako, syempre ako naman 'tong si shunga, bago nakapag paalam sa parents, tinapos ko ang lahat ng pwede kong tapusin at saka nagpaalam. And luckily, they agreed. Hihihi. Malakas din naman kasi si kuya kina mama at papa kaya... ayan. Hayss. Andito ako, naghihintay, ng halos isang oras, makita lang sya.


"Hannah, wala namang ganyanan,"


He paused, suddenly, I felt my cheeks turn red.


"Sorry for the delay. So now just listen to me. 'Wag kang maliligaw ha, baka kung sa kanino ka pa mapunta."


"Wait. Jowa ba kita? O boyfriend? Kapatid lang turing ko sa 'yo kahit ganyan-"


"Alam kong hindi. Go to the waiter with a rose on his polo."


"wa-" And there, he ended the call.


Bwisit 'yang si Troy! Papagurin pa ko! 'Di nalang kasi magpakita!


"Excuse me po," Ang pagtawag ko sa atensyon nung waiter na may rose sa bulsa ng polo niya.


"Oh, Ms., are you ready? Dito na po tayo." Iginayak niya akong sumama sa kanya. Honestly, kinakabahan ako na excited. It's kind of anticipating. Seeing Troy again, after 2 weeks na walang pansinan dahil sa ginawa niya. The hell I remembered it again. Argh! He has to do a lot of explanation. It feels so awkward! I guess I just turned out so red that day.Pero, gusto ko ring sabihin sa kanya na, kahit kuya ang tingin ko sa kanya, I'm fixed that I have fallen so madly.


'Madly?! Seriously! Madly? What do you know about love Hannah!'


Tumigil na kami sa isang door na medyo creepy. Dahil na rin siguro sa dilim ng paligid.


"Why don't you open it mam?" Tanong ng waiter na kasama ko ngayon.


I examined the door first. Balak ba 'kong ipahamak nitong waiter na 'to? Pero sabi ni Troy sundan ko 'to. Baka mali nasundan ko ha.


"Hah? Io-open ko—" Lumingon ako saglit pero geez, he's nowhere to be found. Nanginig tuloy ako. Shocks! Baka multo si kuya waiter! 


Bahala na! Kung ano ma'ng mangyari sakin, si kuya ang malalagot bahala siya. Hmp! Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at unti-unting pumasok. I heard a fainted violin playing. How romantic. Then the thought froze me. TEKA—ROMANTIC?! HELL NO! Everything was rosy and— honestly—romantic. Sinasabi ko na nga ba eh, mali ako ng pinasukang kwarto. I turned out for my leave but—

After LifetimeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon