Night Academy [COMPLETED]

Special NA 1 : Baby

Seah's POV...

I really hate Monday simula palang. Mula sa pagpasok sa school hanggang sa magkaron na ko ng trabaho.

Pero aaminin ko namang masaya ako sa ginagawa ko. Syempre malamang, di naman ako nagsayang ng sampung taon na pag-aaral tas tatamarin lang ako.

Nagsuot ako ng comfortable jeans at plain brown shirt. Kinuha ko ang coat ko saka ang bag at lumabas na ng bahay.

Bahay naming dalawa.

Frost and I have been married for two years. Oo ganon sya ka-atat pero ayos lang. 27 years old na ko at 29 sya. We're not getting any younger.

"Good morning Doc!"

"Dra. Morning!"

Ngumiti ako at bumati din sa mga taong nakakasalubong ko.

Sa immortal world ako nagtatrabaho dahil di keri ng bangs ko ang atmosphere sa mundo nila Keesha. Pero ganon pa man, kahit na walang kinalaman ang magic ko sa trabahong kinuha ko, masaya naman ako at nakakatulong ako.

"Dra. Marandalla good thing you're here. Naghihintay na ang pasyente sa loob."sabi ni Fairy, isang nurse.

"Thanks Fairy."I said.

Sinuot ko na ang coat ko at naghanda para sa isang surgery. Eye transferring.

Pumasok na ko sa loob at nakahiga na ang pasyente at mukhang takot na takot sya. Ang bata nya pa, mukhang nasa walong taong gulang palang sya.

Nagulat pa ko ng may makitang ibang mga doktor sa taas at nakasilip sa may glass window. Meaning, may mag-oobserve sa gagawin kong operation.

"Hello little kid."bati ko nung makalapit na sakanya.

"Ate Dane?"

Nagulat naman ako dahil sa tinawag nya sakin pero that's normal since she's blind.

"No I'm not. Ako si Ate Seah and pagkatapos nito ay makakakita ka na."

Hinawakan ko sya sa kamay nang makita kong tumulo ang luha nya. Agad ko iyong pinunasan.

"T-Talaga po?"he asked.

"Yep. For now matulog ka muna tapos pag-gising mo, makakakita ka na."sabi ko pa at ngumiti kahit alam kong di nya ko makikita.

"Thank you po, Ate Seah."she said then she smile.

Binitawan ko na ang kamay nya at sinenyasan ang si Nurse Fairy na patulugin na sya.

Yeah, Fairy is a part of wizardy team here at the hospital.

The hospital crews are divided into three divisions. Wizardy Division, Medical Division and Normal Division and doon ako nabibilang, sa ND.

Nagsimula na kaming operahan ang mata ni Daze. Gusto ko mang kabahan pero di ko magawa at wala akong panahon para kabahan.

Una, dahil sa inoobserbahan ako ng nakatataas at pangalawa, pano kung hindi maging succesful ang operasyon.

Tumagal ng dalawang oras ang operasyon. Tulog padin si Daze at umalis na ang mga observer.

Lumabas na din ako dahil may naghahanap daw sakin sa canteen. Lumakad ako papunta doon at nakita ko na sya.

Gusto kong maiyak pero gusto ko din syang sampalin. Ang tagal nyang hindi dumalaw sakin, sa bahay namin. Ang tagal nyang di nagpakita.

Ilang buwan na nga ba? Isa? Dalawa? Ah tatlo! Tatlong buwan syang nasa normal na mundo dahil sa isang project pero naiintindihan ko naman dahil alam kong para sa aming dalawa din ang ginagawa nya, namin.

.....

Frost' POV...

It's been two years since we got married. Seah and I. Tomorrow's our second year anniversary as husband and wife.

Nag-file agad ako ng three day leave dahil gusto kong surpresahin ang si Seah.

Umuwi muna ko sa bahay at si Keesha lang ang naabutan ko sa sala. Usually kasama nya dapat sila Mom and Dad pero wala sila ngayon.

"Hoy!"tawag ko sakanya.

Nakataas ang isang kilay na tumingin sya sakin. Wala pa man galit na.

"Help."sabi ko lang at naupo sa sofa sa tabi nya.

Sinilip ko pa ang ginagawa nya pero nagf-facebook lang pala.

"Sumbong kita kila Mom."nakangising sabi ko.

"I'm on leave."sagot naman nya at in-open nalang ang browser sabay search ng YouTube.

Napaiwas naman ako ng tingin. Alam ko kasing wala na kong pang-blackmail sakanya.

"Tulungan mo na ko."sabi ko ulit.

"Saan ba kasi?!"inis nyang sabi.

Di ko alam pero palagi akong natatakot sa kapatid ko. Bukod sa alam ko ang lakas nya, napaka-seryoso nya pa.

"Anniversary namin ni Seah bukas."I said.

"Oh?"walang ganang sabi nya.

"I'm planning to surprise her."I said again.

"Pake ko sa lovelife mo."she said emotionlessly.

Napa-facepalm nalang ako sa sagot ng kapatid ko. Is she really my sister. How come? Ang tagal ko na talagang may doubt.

"Go to her. Just be with her ans she'll be happy."sabi nya pa saka tumayo dala ang laptop nya. "And you too."

Tuluyan na syang umalis at umakyat sa kwarto nya. I smiled to myself kasi palaging tama ang kapatid ko. Si Seah pa? For sure she'll like whatever I do.

.....

Isang oras na kong nahihintay dito sa canteen ng hospital pero di padin sya dumadating. Bagal naman kasi ng inutusan kong magpasundo sakanya.

Napatayo ako ng makita ko syang nakatayo sa entrance ng canteen. Parang paiyak na sya.

Lumapit ako sakanya, nung nasa harap na nya ko ay nagulat ako nang bigla nya kong sampalin.

"What was that for?!"sabi ko pa.

Magrereklamo pa sana ko ulit ng bigla nya kong yakapin ng sobrang higpit.

"Bakit ngayon ka lang?"tanong nya pa.

Sinandal nya ang ulo nya sa dibdib ko at ramdam kong umiiyak na sya. Niyakap ko na din sya habang hinahagod ang buhok nya.

"Bakit di mo ko binibisita?"tanong nya pa ulit.

Gusto kong matawa kasi once in a lifetime ko lang sya makitang umiiyak.

"Nakakainis ka!"dagdag nya pa.

Kumalas ako sa pagkakayakap nya saka ko sya tiningnan. Umiiyak nga sya pero pinipilit nyang umiwas ng tingin. Hinawakan ko ang pisngi nya at hinarap sya sakin. Pinunasan ko ang pisngi nya gamit ang thumb ko para pahirin ang luha nya.

"I'm sorry ngayon lang ako. You know the life there. It's much complicated."paliwanag ko pa.

Tumigil naman sya sa pag-iyak habang tumatango. Bigla naman nya kong sinuntok sa braso.

"Ano na--"

Di na ko nakapagsalita ng bigla nya kong halikan.

"I love you baby."nakangiti na nyang sabi.

Napangiti nalang ako saka muli sya niyakap.

"I love you too,"sabi ko din. "You, and our baby."

++++++++++

Buntis po ang Seah nyo! Anyways wait for the next special chapters nalang po. Thankyou!

~LL